New Morality uit Arnhem is eind 2004 begonnen als het eerste hardcorebandje van vijf vrienden die gewoon lekker samen wilden spelen. Na een aantal jaren van veel repeteren, vooral harde shows spelen, het zelf uitbrengen van een demo, MCD (‘Trapped’), split 7" ep (met The Awake) en een recente promo-cd (te beluisteren op hun MySpace!), zijn ze opgemerkt door Reflections Records. Na de zomer zullen ze hun debuut full length lp/cd getiteld 'Fear of Nothing' releasen. Een goede aanleiding om de band in de persoon van de zanger Jonne eens nader aan de tand te voelen. 1. New Morality heeft nu een mooie deal gesloten met Reflections Records. Zijn er echter nog dingen die jullie als band willen bereiken in de toekomst, bepaalde ambities die jullie nog koesteren? “Het belangrijkste voor ons is veel spelen. Hardcore draait echt om het live element, waarin we al onze frustraties en agressie de vrije loop kunnen laten. We zijn sowieso van plan flink door Europa te gaan touren met de nieuwe plaat op zak. Touren vind ik het mooiste leven dat er is; nieuwe mensen ontmoeten, aan andere culturen snuiven, vreemde steden zien, en dat allemaal omdat je met je vrienden de muziek maakt die je cool vindt. Beter wordt het echt niet. Muzikaal komen we nu met ons beste materiaal. We hebben het al wel een beetje over een eventuele tweede plaat gehad, maar onze focus ligt momenteel natuurlijk nog echt bij de aankomende plaat en de optredens die daaruit zullen volgen. Zolang de lijn muzikaal stijgend blijft en we energie uit de band blijven halen, zullen we alleen maar meer en meer willen spelen, zowel in Nederland maar zeker ook daarbuiten. Maar wat ik wel zeker weet is dat de komende plaat hoe dan ook een vervolg krijgt.” 2. Wat is tot nu toe het dieptepunt / hoogtepunt van jullie carrière? “Dieptepunten zijn er eigenlijk nog niet écht geweest, gelukkig. Hoogstens wat financiële tegenvallers die de bandleden uit eigen zak hebben moeten betalen, of een enkel optreden dat om wat voor reden dan ook niet door kon gaan. Hoogtepunten zijn er zoveel: alle coole shows die we gedaan hebben, mensen uit het buitenland die je mailen omdat ze een shirt willen kopen of die je vragen om te komen spelen honderden kilometers van je thuis, gasten die je nog nooit gezien hebt die helemaal losgaan op je muziek, en zo kan ik nog wel even doorgaan.” “Wat voor ons wel écht een hoogtepunt an sich is, is dat Reflections de aankomende plaat gaat releasen. Jarenlang hebben we alles zelf uitgebracht, gefinancierd en alle shows zelf geboekt. Dat heeft uiteindelijk wel zijn vruchten afgeworpen, want meerdere labels hadden interesse om met ons samen te werken. Maar dat Reflections, het beste hardcorelabel uit Europa, de plaat uit wil brengen, daar hadden we vier jaar geleden alleen maar van kunnen dromen! We zijn superblij met deze deal en kijken ook uit naar de samenwerking.” 3. Waar ga je in de regio uit of naar optredens kijken? “Uitgaan doe ik niet zo vaak meer, praktisch al mijn vrije tijd zit in de band. Vroeger ging ik vaak naar concerten in De Goudvishal, al was daar de laatste jaren op punk- en vooral hardcoregebied jammer genoeg steeds minder te doen, en nu is de zaal ook nog eens gesloten. Gelukkig hebben we nu The Stage, waar ik verantwoordelijk ben voor de hardcoreprogrammering, dus daar ben ik natuurlijk vaak te vinden bij verschillende optredens.” 4. Van welk(e) artiest krijg je jeuk, danwel kippenvel? “Jeuk? Dat krijg ik van pretentieuze, oppervlakkige rommel zonder inhoud of echte emotie. Van zulke bands zijn er natuurlijk duizenden, kies maar uit als je de tv aanzet. Kippenvel, dat is wel wat moeilijker… Dan ga ik toch voor onze labelmakkers No Turning Back die al jarenlang de beste hardcoreband van Europa zijn. Die gasten geven altijd 110%, zowel muzikaal als bij hun live optredens! Pure hardcore.” 5. Welke onverantwoorde artiest draai je stiekem thuis? “Tsja, wat is onverantwoord? Muzikaal zijn we niet echt kortzichtig te noemen, we luisteren eigenlijk van alles. In de bandbus komt er hardcore, punk, (black)metal, rock, blues, hiphop en nog veel meer voorbij. Eén van onze gitaristen kan zelfs alles van Frans Bauer meezingen, haha!” "Wat sommige mensen die mij alleen kennen van de band misschien niet verwachten, is dat ik mijn collectie rock minstens zo groot is als hardcore. Black Sabbath, Led Zeppelin, maar ook Foo Fighters, Queens of the Stoneage, The Strokes, allemaal bands die ik dagelijks luister. Maar stiekem ben ik daar niet over. Goede muziek is goede muziek en je moet je echt niet laten leiden door ongeschreven regels die zeggen dat bepaalde dingen doen of muziekstijlen zogenaamd niet kunnen binnen de punk/hardcore scene. Punk is een attitude, een gedachtengang, die juist allesbehalve met regels te maken heeft.” 6. Welke cd (of lp) moeten we ritueel verbranden? “Ik zou zeggen, zie de eerste regel van vraag vier. Het coole aan hardcore is juist dat het een alternatief biedt voor al die strontzooi die je dagelijks voorgeschoteld krijgt. Ik focus me liever daarop dan me bezig te houden met wat allemaal kut is.” 7. Jullie zijn nu druk bezig met de opnames van de nieuwe cd. Wat kunnen we daarvan verwachten en wanneer is de cd-presentatie daarvan? Welke bands moeten dan op jullie feestje spelen? “De aankomende plaat is eigenlijk de definitieve optelsom van vier jaar lang samen repeteren, schrijven, shows spelen en vrienden zijn. De nieuwe nummers zijn zeker een verlengde van wat we al deden, maar dan met betere riffs, betere songstructuren, betere teksten, gewoonweg alles zit op een hoger niveau. Wel zijn we iets minder mid-tempo gaan spelen, maar nog steeds zijn de belangrijkste inspiratiebronnen de oude hardcorebands uit New York; Killing Time, Breakdown, Madball, Crown of Thornz, etcetera. We klinken echter niet als een kopie en hebben wel degelijk een eigen draai aan de nummers gegeven. Mede door de persoonlijke teksten, variatie in de riffs en invloeden van muziek buiten hardcore. Het artwork is bijna af en ik ben er erg blij mee”. “Reflections heeft een standaard op te houden met betrekking tot de vormgeving van hun releases, maar dat gaat zeker goed komen. De cd-presentatie is waarschijnlijk zo rond eind oktober, begin november. Zoals ik al zei, programmeer ik hardcore shows in The Stage dus het zal een logische stap zijn om het daar te doen. Ik hoop wel dat de nieuwe Luxor wat gaat doen met hardcore, metal en punk. De zaal ziet er megacool uit en ligt ook nog eens op een A-locatie in Arnhem. Ik zou het erg gaaf vinden als door Luxor Live een breder publiek met hardcore, punk en metal te maken kan krijgen. De line-up van de cd-presentatie is nog niet rond, maar één band die zeker zal spelen is mijn oude band, Strike First. Niet alleen zijn zij supergoede vrienden van ons, maar het is ook een van de beste bands die er rondloopt in Europa. Ze brengen binnenkort hun nieuwe en beste plaat uit, dus houd ze in de gaten!”