Het seizoen zit er al weer bijna op en de tijd van de grote finales is aangebroken, als interlude voor de komende zomerfestivals. Vanavond verheugen we ons op de finale van Nijmeegs talentenjacht voor aankomende academici, Kaf en Koren. Rag and Bone mag het spits afbijten. Een der meest opvallende acts van deze finale. De gemiddelde leeftijd lijkt zo op het eerste gezicht rond de dertig te liggen, hetgeen de vraag oproept wie van dit gezelschap aan de RU staat ingeschreven als student. Muzikaal is de band tevens een buitenbeentje: een instrumentarium van staande bas, accordeon, vrouwelijke zang en akoestische gitaar is een weinig voorkomend fenomeen bij studentenbandcompetities. De accordeonist speelt zoals mijn opa fluit: overmatig vibrato tekent zijn sound. Een schitterend solo-intro dwingt echter direct respect af en doet de oren spitsen. Een zwoele engelstalige chanson vol zielepijn rolt de zaal in en doet de heupen wiegen. Tekstueel mag het wat spannender ('I don't care, nonono'), maar de stem van zangeres Marjolein is er een om in te lijsten. Het weglaten van een slagwerker is altijd een gewaagde zet en zorgt ook bij Rag and Bone voor een gebrek aan schwung. De ritmesectie van contrabas en gitaar legt te weinig dynamiek in het spel om het debet aan ritmiek op te vangen. Tegelijkertijd bekruipt het gevoel aanwezig te zijn in de schouwburg van het North Sea Jazz Festival; het rock-'n-roll-gehalte kan afgerond worden tot nul. Kwalitatief hoogstaande, mooie set, helaas iets te mak. Boolean is de Onvermijdelijke Indie-Band van de avond. Vier heren in hun mooiste H&M overhemd op een schoolband instrumentarium van Squire, Ibanez en Peavey. Al tijdens het eerste nummer wordt de al even onvermijdelijke Franz Ferdinand beat ingezet en dient een gaap onderdrukt te worden. Zanger/gitarist Bas heeft blijkbaar ooit besloten zonder plectrum te spelen, hetgeen zijn gitaaraanslag vrijwel onhoorbaar maakt. Zingen kan hij ook niet echt. Nouja, eigenlijk 'echt niet', maar laat ik opbouwend blijven. Pogingen die meneer van Editors na te doen stranden in onzuiverheid. Niets positiefs te melden? Jawel, de band kiest in ieder nummer het avontuur. De naam Boolean is afgeleid van een vorm van abstracte algebra en de heren doen dan ook flink hun best zoveel mogelijk gitaarpartijen op elkaar te stapelen in de steeds frequenter wordende psychedelische passages. Wordt het toch nog spannend! Erg veel uitstraling heeft het geheel niet, maar er wordt bij vlagen mooi introvert gerockt en de mannen tonen creativiteit. De band groeit gedurende de set, en hoe langer het duurt hoe meer je het gevoel bekruipt dat hier een typische winnaar van een studentenbandcompetitie staat. Waarom ook niet. Ragtag & Bobtails mag afsluiten. De heren brengen jazzy hiphop op z'n Pete Philly & Perquisite's. Rapper Stijn heeft een flow die sterk doet denken aan die van Brainpower, helaas valt er in de zaal weinig van zijn teksten te maken. Iets van ' Zomer' en 'draai het in elkaar' valt nog op de pikken, de rest verzandt in het wollige geluid. Muzikaal valt er geen speld tussen te krijgen. De band muciseert strak, elementair, basis en een tikkie saai. Wel tillen de fraaie jazzy saxofoon- en wijd uitwaaiende toetsenpartijen het geheel naar een hoger plan. Echte dynamiek in het spel komt van de gitarist, die het kabbelende bandgeluid eindelijk vlot trekt. Van zijn diensten wordt slechts sporadisch gebruik gemaakt waardoor de show als een nachtkaars uitgaat. Jammer, hier zit duidelijk meer in. De jury is er na enig beraad uit en brengt het weinig verrassende oordeel: Boolean gaat er met de hoofdprijs vandoor. De jury roemt terecht het experiment en samenspel. Ook Rag and Bone krijgt een pluim: mooie chansons met een gouden strotje. Ragtag & Bobtails mag zich verheugen op complimenten voor het fijne jazzy spel en de prettige performance. Tot slot worden de publieksprijzen verdeeld: wie er het hardst kan schreeuwen voor een decibelmeter. Ragtag & Bobtail en Boolean hebben de meeste vriendjes meegenomen, het spant erom. 'Boo!' roep ik - niet al te verstandig bij een meting waarbij alleen decibels tellen, bedenk ik me te laat - 'Boolean!' brult het publiek. Er zijn er zelfs bij met een volledige pannenset om op te timmeren. Duidelijk. Boolean wint en sleept ook deze prijs in de wacht, en gezien de publieksreactie is dat volledig terrecht. Benieuwd wat de mannen laten zien tijdens hun show op De Affaire. De gewonnen studiotijd in Big Mouth studio's moet welhaast een avontuurlijke aangelegenheid worden. Op naar volgend jaar!