Lekker Arnhemse Meisjes kijken!

Volume 5 brengt The Cure, Kane en Arnhemse Vrouwen

Tekst: Gerrit Weeren / Foto's: Gerben Grootenhuis, ,

Arnhemse Meisjes is een geniaal concept. Drie bands, drie euro entree en (voor onze recensent) slechts drie minuten van huis. In Kultuurhuis Bosch zetten ze elke maand drie regionale bands op het podium om eens even lekker te checken. Altijd gezellig, altijd lekker vol. En volume 5 was weer de moeite waard!

Volume 5 brengt The Cure, Kane en Arnhemse Vrouwen

De opener van Arnhemse Meisjes volume 5 zet de juiste toon. Vanaf het originele begin met de bordjes 'Geacht publiek' tot aan de laatste noot laten poprockers Innerstate zien en horen dat dit niet hun eerste optreden is. Deze geoliede rockmachine draait als een tierelier, slechts af en toe doorbroken door een verlegen lach bij het in ontvangst nemen van het applaus en gejuich. Maar hup, het pedaal in en gaan. Klassieke koortjes om door een Rock am Ring te halen, strak spel, goede leadzang en songs die degelijk in mekaar steken. Minpuntjes? Ja, herinneringen aan Kane (ogen dicht) en Intwine (oren dicht)... Overtuigend optreden desalniettemin. Op naar de volgende Meisjes, hoewel Vrouwen beter was geweest. De as van de 'new kids' Corduroy wordt gevormd door post-Männer: oude rockers met jarenlange rockervaring in de achterzak. En dat merk je. Ongedwongen worden de twee akkoorden de zaal ingegooid. De korte set rammelt hier en daar, de achtergrondzang is niet retestrak, maar het intense stemgeluid van de zanger/gitarist, de compromisloze, vette nummers en de vrije interpretatie van 'Lakini's Juice' van Live maken veel goed. Niet de beste band van de avond, wel eentje waarin iedereen wel even in wil spelen. Niet lullen, rocken! En de eindact is ronduit koddig. De kleine bassist moet springen om bij de microfoon van de veel langere zanger te komen om zijn vocale bijdrages te kunnen leveren. Gelukkig hoeft hij maar 20 keer te 'woehoe'en'. Afsluiter neWax staat aangekondigd als het feestnummer van de avond. Vier frisse, in poloshirts met stropdas gehulde, jonge knapen doen een manmoedige poging om dat waar te maken. Mocht je de pech hebben gehad in je jeugd al getrakteerd te zijn op The Cure of Joy Division, dan is dit het moment om naar huis te gaan. De autistisch-maniakale-student-medicijnen-zanger heeft een aardige imitatie in huis, maar je aandacht verleggen naar de muziek is in het geval van neWax geen optie. De hoekige composities doen in hun beste momenten hooguit denken aan het mindere werk van Franz Ferdinand. Dan maar kijken hoe het haar van de bassist danst. U begrijpt het reeds, not my cup of tea. De volgende Arnhemse Meisjes staat gelukkig alweer gepland voor vrijdag 2 november. Deze keer met veel échte meisjes. Ook al zo benieuwd naar Chicadeliq, Indium en Anavarin?