TokTek weet naast de samples ook het publiek uitstekend te bewerken

Climaxjunkies 65daysofstatic op dreef in Doornroosje

Tekst: Thomas Terlouw / Foto's: Jeffrey Brouwer, ,

Toegankelijk is een groot woord voor de band 65daysofstatic (ook al zo’n groot woord), maar vergeleken met de elektronische geluidsexperimenten van TokTek maken de Britten toch redelijk hapklare rockbrokken. Onze lokale geluidskunstenaar werd desondanks uitstekend ontvangen en werd uiteindelijk beloond met een daverend applaus.

Climaxjunkies 65daysofstatic op dreef in Doornroosje

Tom Verbruggen alias TokTek is een van Nederlands meest vooruitstrevende muzikanten op het gebied van improvisatie door middel van samples. Met joysticks, laptop en veel zelfgemaakte instrumenten maakt hij ter plekke een compositie. Als voorprogramma van 65daysofstatic neemt TokTek het publiek in Doornroosje mee in een autonome cyberwereld, zonder referenties naar een fysieke wereld. Toch gebruikt TokTek wel alledaagse attributen als papier in zijn compositie. Deze attributen haalt hij echter volledig uit hun normale context door hun geluid te herhalen en te vervormen. Zijn composities worden naarmate de tijd vordert dan ook drukker en drukker, totdat alles terugvalt op een zeer functionele stilte waarbij het nog schaarse volk meegevoerd wordt door de stilte na de chaos. Na een spektakel van langs elkaar kruisende samples en wilde ritmische accenten verdwijnt TokTek van het podium onder een daverend applaus. Bij de aftrap van het Engelse 65daysofstatic is de zaal volgestroomd. Het publiek staat afwachtend te keuvelen, totdat de eerste elektrobeat het geroezemoes doet verstommen. 65daysofstatic begint met zeer energieke en drukke sample beats die samen een zeer dansbaar geheel vormen. Na de kleine elektronische introductie doet de zware, ruizige maar toch ook strakke instrumentale muziek haar intrede. Het nieuwe wat meer instrumentale werk van 65daysofstatic doet soms wat denken aan new wave, maar dan in een zwaarder en gesampled jasje. De band speelt veel van het wat snellere en meer elektronische werk, waar lompe breakbeats moeiteloos gecombineerd worden met hoekige gitaarriffs. Dit gedeelte van hun werk is dan ook uiterst dansbaar en zeer energiek. Het nieuwe werk is wat rustiger, wat instrumentaler en doet wat melancholisch aan, een beetje zoals een band als Godspeed You! Black Emperor dat ook doet. De zingende feedback en de galmende echo van bands die in dit genre spelen doen mij altijd een beetje denken aan walvisgeluiden. Dit nieuwe werk klinkt daarom dan ook heel aangrijpend en melancholisch. Later op de avond pompt de bas wat meer drijvende kracht in de muziek en wordt de muziek naar een volle climax gedreven. Een perfecte afsluiting voor dit extatische en energieke optreden.