Op de laatste Affaire-avond stonden twee electroduo’s geprogrammeerd: Shy Child uit de USA, en To My Boy uit de UK. Afgezien van het genre en de numerieke overeenkomst lag er verder tussen beide een oceaan van verschil. Shy Child swingde, To My Boy beukte. To My Boy liet de drumcomputer overheersen, Shy Child deed het met alleen drumstel en keytar. En waar Shy Child er met dat laatstgenoemde fantastische instrument het meest jaren ’80 uitzag, was het To My Boy dat met zijn muziek - en vooral ook de zang - flink teruggreep op die periode. Devo, Orchestral Manoeuvres In The Dark en Kraftwerk worden als invloeden genoemd. Maar denk dan niet aan kalme synthesizermelodieën, want het was gisteravond een uiterst energiek gebeuren. Een heel welkom energiek gebeuren, dat door het publiek direct werd opgepikt. In de goedgevulde tent stond niemand helemaal stil. Ook achterin gingen op zijn minst de hoofden op en neer. To My Boy maakt vette electropop, volgens de bekende formule van stampende beats en olijke bliepjes. Maar ondanks die standaardformule was elk nummer duidelijk anders dan het vorige en bevatte kleine, subtiele dingetjes die je in de rest van de set niet hoorde. Zo bleven de variatie en de vaart er goed in en gaf To My Boy, ondanks een klein dipje net na het midden, gewoon een heel erg leuk optreden weg. Logisch dus dat het publiek vroeg om een toegift, dat het echter niet kreeg. De Britse jochies waren, volgens de presentator, “helemaal kapot” en lieten zich niet meer zien.