Na de Finse metalformule is het om elf uur eindelijk tijd voor wat Nederlands metaltalent in het Waalpark. Textures maakt math metal, letterlijk vertaald: wiskundemetal. Op het eerste gezicht zal misschien niet duidelijk zijn wat hiermee wordt bedoeld, maar zodra de maatsoorten je om de oren vliegen wordt dit snel duidelijk. De presentator kondigt Textures aan met de zin: “Het is tijd voor de maniakale ritmes van The Dillinger Escape Plan en het brute geluid van Sepultura.” Een behoorlijk strakke formulering, maar dit is ook een band die zich niet zo makkelijk in een hokje laat stoppen. Toch valt het niet te ontkennen dat deze band duidelijk in de traditie staat van een band als The Dillinger Escape Plan, die notabene ook math metal maken. Dit laten zij vanaf de eerste tonen gelijk duidelijk blijken. De band vliegt van het ene ritme naar het andere en zorgt af en toe voor een knallend beukstuk, deze duren lang genoeg voor het publiek om een lekkere pit te vormen. Toch blijft het moeilijk om op deze muziek te pitten, omdat al je aandacht wordt gericht op het verloop van de muziek. De band komt constant weer verrassend uit de hoek met nieuwe ritmes, maar toch lijken deze nieuwe ritmes heel logisch op de voorgaande stukken te volgen, voornamelijk in het nieuwe werk. Deze nummers zijn dan ook echte wiskundige hoogstandjes. Deze band mag zich dan ook met recht math metal noemen en gelukkig lijkt het publiek voor de verandering ook van wiskunde te houden.