Free Your Mind heeft elk jaar aparte acties. Op de eerste editie kon je gratis naar binnen als je een bankstel meebracht. In 2005 als je een paar dagen voor aanvang een decorstuk kwam brengen. Dit jaar kreeg je een VIP-bandje als je een vierkante meter gras meenam. Daarmee kreeg je toegang tot het VIP-gedeelte, met fijne zitjes en dj's. Van het meegebrachte gras werd een penalty-hoekje gemaakt, waar men gratis drankjes kon winnen door een penalty te schieten. Helaas was deze actie binnen een uur al gestopt, omdat iemand de bal zo ver backstage had geschopt dat deze geheel onvindbaar bleek.
Dat mocht de pret niet drukken, want iedereen was klaar voor een mooi feest, de artiesten hadden er zin in en zelfs het weer liet zich van de zeer zonnige kant zien, waardoor het vooral ook het jaar van het stof werd. Toch eerst een paar kleine kanttekeningen. De wc's hadden rijen als altijd, maar dat ging verder vrij voorspoedig. Jammer alleen, dat er geen plek was om je handen met water te wassen. Een chemische variant voor handen wassen voelt toch anders. Qua eten waren er ineens lange rijen, maar dat kwam vooral omdat iedereen tegelijk honger kreeg. De bonnen waren alleen per tien te koop, waar niet iedereen blij mee was.
Het geluid was niet overal even goed. Op een buitenpodium aan het water is het geluid wellicht lastiger te regelen, maar in de tenten zou het toch geen probleem moeten zijn. Verder draaide het natuurlijk om muziek en die was goed! Bij een festival als dit is het onmogelijk om alles te zien, horen en mee te maken. De een plant, de ander laat zich verrassen. Met vijf podia verspreid over het terrein kan het allebei.
En een stiekeme zesde, als je de plek voor de Sonarbus meetelt, waar eigen dj's aan het draaien waren die de wandelende festivalgangers soms even vrolijk aan het dansen hielden. De 'housetent' werd dit jaar gehost door Ricky Rivaro's True House Music. Verder deden er onder andere Roog, Brian S. en Erick E. hun muzikale ding. De plek voor zomerse house, de hele dag begeleid door Norman Soares op percussie. Het publiek moest even de weg naar deze tent vinden, maar uiteindelijk werd het hier een broeierige bedoening vol heupwiegende mensen.
De tent zonder eenduidig thema was de Sellout Sessions, gehost door Don Diablo. 'Het maakt Don niet uit wat het genre is, als het maar goed is.' Zo kon het gebeuren dat zelfs de hiphop van Jawat op een dancefestival te horen was. Geliefd bij de liefhebbers, te rauw voor de niet-liefhebbers. Zij gingen meer uit hun dak bij bijvoorbeeld de groovy tunes van Laidback Luke of de afwisselende dance-klanken van Mr. Diablo zelf, die de volle tent op zijn kop kreeg met een afwisselende set.
Evenals vorig jaar was er een buitenpodium onder de brug gehost door de Amsterdamse organisatie MONO. Enigszins afgezonderd van de rest van het festival, leek hier een geheel eigen feestje aan de gang. Direct aan het water, kwamen er zelfs enkele bootjes aangemeerd. Met landelijke minimal-dj's als Boris Werner, Lauhaus en Aron Friedman werd het publiek goed in gang gezet en warm gehouden. De bruisende live-act van Pitto vs Jackmate viel goed in de smaak en ook bij de energieke set van Karotte kwamen de mensen volop in beweging. Na hem kon Heartthrob niet wachten om zijn minimal live-set ten gehore te brengen en zette zowaar iets te vroeg in.
Tijdens de afsluitende set van Dominik Eulberg liet de techniek het helaas afweten, waardoor er even geen geluid en licht was. Enkelen dropen af, maar er bleef een groep enthousiastelingen over om verder te dansen en te juichen toen alles weer werkte. Zo kreeg de MONO-stage een waardige afsluiting van de dag. Door The Republic of MTV was een muzikaal programma samengesteld, variërend van electro tot techno. Vanaf de pompende electro-klanken van Johannes Heil begon het er steeds drukker en warmer te worden. Vanaf dat moment leek de tent veel te klein voor het vele publiek dat er in wilde. Anthony Rother gaf een zeer energieke live-set weg en het samengedromde publiek ging ondanks tropische temperaturen echt compleet uit zijn dak.
Darko Esser vs Benny Rodrigues, beiden solo aan de weg timmerend, lieten die dag als duo hun kunsten horen. Een gevarieerde set was het gevolg. Met grootheden als Andre Galluzi, een live-set van Paul Kalkbrenner en een legendarische afsluiter in de persoon van Derrick May was deze MTV-tent een plek met een veelvoud aan goede muziek en enthousiast publiek. Het grote buitenpodium was van ROCKIT/Planet Rose. Dit podium werd gehost door Rockit, het concept van FCA en Planet Rose, het concept van Doornroosje. De aftrap werd gedaan door Planet Rose-resident Pure, die het binnenwandelende publiek verwelkomde met fijne muziek. Marco V was hier de vreemdste eend in de bijt, aangezien hij eigenlijk geen techno-man is. Zijn set klinkt niet onaardig, maar komt toch minder over als een set van bijvoorbeeld Steve Rachmad, Bart Skils of Remy op hetzelfde podium.
Nog steviger gaat het eraan toe als Oscar Mulero het podium betreedt en het hardere tempo wordt voortgezet door Marco Bailey. Beiden zorgen ervoor dat het stof weer fanatiek in de rondte wordt gedanst. Afsluiter Michel de Hey schakelt een paar tandjes terug en werkt naar een einde toe. Voor velen is dit het moment om nog even verder te dansen, voor anderen het moment om zichzelf, de spullen en vrienden bij elkaar te zoeken en weg te gaan van een zeer geslaagde Free Your Mind-editie. Op weg naar huis om het stof van zich af te douchen of naar een afterparty om verder te dansen. Het festival voorbij, met mooie herinneringen die blijven. Foto's: Stanzax