Track 1, getiteld 'I Like Her', is een melodisch stukje techno met een vleugje trance en een toefje contemporaine clicks. De kracht van deze track ligt in de baslijn. De techno en minimal house hebben dit onmisbare element opnieuw uitgevonden, als ware het het wiel. De baslijn werkt bezwerend op de luisteraar in. Hierdoor, en door de dwarsfluitstrings, doet deze ingetogen track steeds opnieuw de oren spitsen. Desondanks is de track toch wat voorspelbaar: de belangrijkste lagen vloeien puur door volumewisselingen in en uit. Dit in principe climaxerende kenmerk werkte op mij als een behoorlijke anticlimax. Jammer. Er zijn tegenwoordig legio mogelijkheden om een meer dan tweedimensionaal profiel aan een track te geven, aldus de stuurlui aan wal. De twee tracks op deze ep hebben duidelijk iets met elkaar te maken, al is 2 ook weer geen remix van 1. (Ik denk dat ze gewoon allebei over hetzelfde meisje gaan. Dat is het misschien.) De tweede track, 'It's Her I Like', is beter dan de eerste. De (contra)baslijn mag er weer zijn en is hier zelfs jazzy, tot op het punt van organisch, te noemen. De beats passen goed bij deze levendigheid en het geheel maakt een samenhangender indruk dan track 1. Een catchy alarmgeluidje begeleidt ons als een leitmotiv diep de track in om ons pas alleen te laten op het moment dat nog enkel beats de laatste minuut opvullen. Ook horen we wat toepasselijke spacy FX en zelfs een trots trompetteke op de achtergrond. Het verloop van de track voelt natuurlijk aan, en is niet zo voorspelbaar als die van track 1. A triumph! Ook op de 'Snowstorm EP' horen we Hans Wolters. Track A1 is er een van zijn hand. Bingo beats leiden de track in, totdat een horde aanscheurende synths de fakkel overneemt en ons tot de eerste break aan de hand neemt. Hierna neemt de track z'n ware vlucht. Het klinkt als een Laurent Garnier-achtige track, hoewel begeleidend schrijven ons verzekert van een Detroit-invloed. Hoe dan ook, het is een zelfverzekerde track met anthem-achtige pretentie. Ben benieuwd hoe deze track het en publique doet... het is er zo één die het maakt of die juist wordt gekraakt. Ook track A2 is een Nijmeegse productie: een remix van een track van Rotterdammer Paul Hazendonk. De track doet prettig oldskooly aan. Met stuwende stripped-down beats in combinatie met hier duidelijk wel Detroitiaanse kicks en een mysterieus rond de beats dansend warmbloedig - doch niet sentimenteel - melodietje. Twee toch zeer verschillende kwaliteitsproducties van Hans Wolters op deze EP dus, waarvoor hulde.