Het lijkt een onmogelijke missie: de Mexicaanse mariachi- en vergeten tijuanaklanken nieuw leven inblazen met een stel kaaskoppen. Maar het kan: het Finse Aavikko presteerde het met een eigentijdse exotica-interpretatie het Valkhof op zijn kop te zetten. De mariachis van de ‘Specs’ blijven daarentegen wel érg trouw aan hun roots. Van vernieuwing is geen sprake. De muziek roept beelden op van retro spymovies en spaghettiwesterns. De James Bonds blijven echter rustig nippen in de tikibar en ook die cowboysporen worden maar niet in de rossen gepriemd. Het spel is dik in orde, maar qua kopergescheur moeten ze het toch (bijvoorbeeld in hún versie van ‘Besame Mucho’) afleggen tegen een band als El Tattoo Del Tigre. En dan hebben we het nog niet over de podiumpresentatie. Frontman Marcel Kruup had met zijn korte vakantiegangersbroekje en bruine stappers zonder sokken zo aan de start van de Vierdaagse kunnen verschijnen. Hij wordt omringd door bandleden die nog snel een uniform bloesje uit de kast hebben gegrist en twee percussionisten met een carnavalssombrero. Het geeft toch een beetje de trieste aanblik van een stel jolige ooms die een spontaan mopje gezelligheidsmuziek spelen op een verplicht familiefeest. Maar misschien is dat zo ook de bedoeling op Plein ’44. De ogen van de opoes op het terras glinsteren vol weemoed als er weer eens een nummer uit de oude wereld wordt gespeeld. Dus, voor alle bejaarden die deze site regelmatig checken: controleert die shit uit! Anders alleen te consumeren met véél tequila. Foto's: Geert Oldenmenger