Op donderdag 13 oktober breng ik mijn eerste bezoek aan Jongerencentrum Staddijk voor een avond metal. De eerste band van de avond is het uit Nijmegen afkomstige Intero. Wat gelijk opvalt aan het optreden van de band, is het enthousiasme van onder meer de zanger en het vette 'rollende' gitaargeluid. Het blijkt hun eerste optreden te zijn. Veel bands zijn tijdens hun podiumdebuut erg statisch, maar Intero niet. Het geluid is vooral in het begin erg slecht, maar dit verbetert in de loop van het concert.
Muzikaal beweegt de band zich ergens tussen metalcore en moderne populaire metal, met zo nu en dan wat death-metalinvloeden op het gitaarwerk. Een van de gitaristen draagt dus blijkbaar niet voor niets een Obituary T-shirt. Ook de meerstemmige zang klinkt goed en de zanger zelf gebruikt een aantal keer een stoere metalcore-achtige zang. Zijn cleane zang doet soms aan die van Disturbed denken. Persoonlijk ben ik niet zo gecharmeerd van Disturbed, maar met deze muzikale omlijsting komt de stem op een aangename manier tot zijn recht. Ook komt er nog een aardig uitgevoerde cover van Biohazard voorbij. Al met al zeker een Nijmeegse band om rekening mee te houden in de toekomst.
Dan de tweede act van deze avond: METALinc. Opvallend is dat een deel van het publiek richting bar of backstage vertrekt. Het was deze avond al niet bijzonder druk, maar blijkbaar had Intero ook nog eens veel eigen mensen meegenomen. Dit mag de pret echter niet drukken voor de leden van METALinc. Het enthousiasme spat er vanaf; een sterk punt van deze jeugdige Nijmeegse band. Toch is enthousiasme alleen niet voldoende. De band opent met de Green Day-hit 'Holiday'.
Met de uitvoering is niets mis: strak gespeeld, net als het origineel. Het komt echter wel wat vreemd over om je METALinc. te noemen en dan een populaire poppunksong te coveren. Een aantal van de eigen nummers is best te pruimen. Muzikaal zweven ze ergens tussen stonerrock en het latere Metallica in. Wel mag METALinc. beter letten op de zang en het combineren van de twee gitaren. Uiteraard komen ook de Metallica-covers voorbij, waarbij vooral het kopieergedrag van de drummer opvalt. Hij heeft duidelijk veel naar zijn held Lars Ulrich gekeken. Erg leuk, maar het geeft de band meer de uitstraling van een coverband dan van een metalband met een eigen gezicht.
METALinc. zal aan zijn strakheid van moeten sleutelen, want de sound gaat over het algemeen meer richting punk dan metal. Om het kort te houden: METALinc. komt over als een leuk bandje, dat zijn plek nog moet ontdekken, de techniek moet verbeteren en flink zal moeten oefenen. Helemaal niet erg, want ze zijn nog jong. De Pantera's van deze wereld worden niet geboren maar gemaakt door hard werken. Foto's: Michael Weijers (Staddijk)