De eerste twee nummers van 'Dark dreams my child', het nieuwe album van Another Messiah, klinken veelbelovend. De nummers zijn strak en worden op volle kracht de boxen uitgesmeten, waardoor zowel 'These Lonely Eyes' als 'And Now I Will' een hoog headbang-gehalte heeft. Toch laat de band op deze nummers ook zijn melodieuze kant zien. De overgangen verlopen weliswaar niet altijd even soepel, maar toch zitten de nummers vol energie en zijn in zichzelf samenhangende gehelen.
Vanaf het derde nummer ('My God It's Him') neemt het geheel een wending: het opzwepende geluid dat de eerste twee nummers kenmerkte, maakt plaats voor een meer slepende stijl van spelen. Jammer, want Another Messiah toonde in die eerste nummers juist op indrukwekkende wijze aan strakke metal te kunnen combineren met melodie. Deze ijzersterke combinatie van hard en zacht herleeft nog eens in het vierde nummer, 'I Never Noticed', om dan toch voorgoed te verdwijnen.
Met de verandering van speelstijl krijgt ook de melodieuze kant van de band meer ruimte. Het merendeel van wat volgt na het tweede nummer is niet zozeer slecht, maar gewoon minder dan wat het begin van de cd beloofde. Totaal verrassend is het laatste nummer ('The Queen Bee'). Op deze track laat Another Messiah zijn metal-inslag helemaal los en komt er een ballade van het zuiverste water om de hoek kijken. In eerste instantie een nummer met hitpotentie, maar als de band na amper anderhalve minuut het nummer afkapt, doet het opeens denken aan de grappenmakerij die menige punkband vroeger tentoonstelde.
Aangezien 'Dark dreams my child' op het laatste nummer na een serieuze plaat is, vraag ik me af of dit een parodie is die ik niet begrijp of dat de mannen niet genoeg materiaal hadden om het nummer af te maken? Ik vind het hoe dan ook jammer. Mits uitgewerkt zou dit nummer namelijk een ideale single zijn.
De pluspunten: een goede ritmesectie, professionele productie, een sterke zanger/grunter en een herkenbare klank, vooral ook door de hobo. De minpunten: de slepende speelstijl vanaf het derde nummer en een niet geheel effectief gebruik van het aanwezige talent. De soms fluisterende zang mist emotionele diepgang en 'The Queen Bee' had beter uitgewerkt kunnen worden.
Al met al is het moeilijk om een duideijk oordeel over 'Dark dreams my child' te formuleren. De nummers lopen qua stijl heel erg uiteen. De harde, ruige nummers op de plaat zijn zeker de moeite waard, maar voor de rest zijn de composities niet meer dan oké.
De kwaliteit van het geluid en de nummers op zich doen echter zeker niet onder voor hetgeen voor Another Messiah invloedrijke bands in hun eerste jaren boden (onder meer Opeth, My Dying Bride en Orphanage). Another Messiah is dan misschien de zoveelste lokale band, maar het is wel een van de weinigen die met trots kunnen vertellen dat ze een internationaal waardige productie hebben afgeleverd.