De vinylofielen: Peter Dijkstra

“Ik ben een sucker voor jaren tachtig muziek.”

Marije Heida ,

Het proces van een lp beluisteren kan een ritueel zijn, het verzamelen van zeldzame parels een obsessie of in bakken vol tweedehands vinyl zoeken een hobby. In de wekelijkse rubriek ‘De vinylofielen van Friesland’ gaat 3voor12/Friesland op zoek naar mooie verhalen over lp’s, platenhoezen, dat ene bijzondere album en meer. Deze week spreekt Marije Heida met Peter Dijkstra over zijn liefde en fascinatie voor jaren tachtig synthpop.

Peter Dijkstra is muziekprogrammeur bij o.a. Podium Asteriks en Welcome to the Village, speelt de baas bij Wolf Atlas Bookings, Management & Events en is projectleider bij Friesland Pop. 
 

“Ah! Leuk. Een avond lullen over muziek en plaatjes draaien”, antwoordt Peter enthousiast op mijn vraag of hij een bijdrage wil leveren aan deze nieuwe rubriek. Meteen word ik van harte uitgenodigd langs te komen en voor ik het weet zit ik met een enorme bak thee op schoot te luisteren naar Peter, die een etage hoger zijn platen aan het doorspitten is: “Ooooow, die ja! Och jee, die heb ik ook nog ja.” Zo gaat het een aantal minuten door en komt hij uiteindelijk met een arm vol singeltjes en lp’s de trap afstuiven. Het lijkt er even op dat hij niet kan kiezen welke plaat nou het meest bijzonder is voor hem. Toch schuift hij vrij vlot een voor mij onverwachte keuze naar voren. 

“Ik hou heel erg van jaren tachtig, synths en zwaar aangezette romantische, beetje dramatisch muziek. Deze plaat van ABC - The Lexicon Of Love - was voor mij liefde op het eerste gezicht. Hij boeit van begin tot eind: er zit niet een zwak moment in. De hele productie is ongelooflijk, het raakt me echt. Ik kende eerst alleen The Look Of Love. Ik heb ooit cd’s samengesteld met allemaal nummers uit de jaren tachtig, die ik te gek vond. Die draaide ik vooral in de auto als ik met het handbalteam op pad moest voor wedstrijden. Op de één of andere manier bleef dat nummer van ABC altijd het meest bij me hangen. Tijdens een bijbaan van een aantal weken als postbode in Uithoorn kwam ik de plaat tegen in een kringloopwinkel. Ik was daar aan het snuffelen in de platenbak en dacht toen: ‘Ik moet platen kopen’. En dit is dus één van mijn eerste albums die ik op vinyl heb gekocht. Daarvoor kocht ik eigenlijk alleen maar singletjes. Singles zijn mij wel heel dierbaar. Je kiest echt voor een liedje, maar het nadeel is dat het eigenlijk helemaal niet praktisch is om singels te draaien.”  

“Mijn ouders hadden samen een grote vinylcollectie. Er schalde dagelijks van alles door onze huiskamer; van ABBA tot Elvis Presley tot Eurythmics en Sade. Wij woonden in Duitsland omdat mijn vader bij de luchtmacht werkzaam was. De Duitse muziekmarkt zag er iets anders uit dan hier. Duitser hielden in die tijd heel erg van disco en dikke synths. En al die new wave bands uit Engeland deden het daar heel erg goed. Automatisch luisterden mijn ouders daar ook naar en heb ik dat als klein mannetje allemaal geabsorbeerd. Ik was eigenlijk al heel jong met muziek bezig. Cassettebandjes maken met Top40 muziek en rond mijn twaalfde dacht ik: ‘Ja, ik wil ook wel een platenspeler!’ Dus kreeg ik een platenspeler op mijn kamer en dan ging ik de platen van mijn ouders luisteren. Ik keek heel vaak naar de hoezen. Als ik een hoes mooi vond, ging ik hem draaien. Er was bijvoorbeeld een hoes van Orchestral Manoeuvres in the Dark, waar het nummer Joan of Arc (Maid of Orleans) op staat. Die heb ik meegenomen naar boven en ben ik gaan draaien. Daar snapte ik eerst helemaal niks van, behalve dat liedje. Heel dramatisch, groots jaren tachtig synthpop nummer. En dat vond ik wel heel fascinerend, en ik denk dat daar mijn liefde voor die muziek daar vandaan komt. Het is ergens blijven hangen. In mijn pubertijd ging dat uiteraard voorbij. Toen moest ik me afzetten en ging het heel erg een andere kant op. Toen werd het nu metal, want dat was het helemaal toen; Linkin Park, Korn, Limp Bizkit, maar ook emo als Jimmy Eat World. Die laatste is wel altijd bij me gebleven. Daarna kwam de liefde voor de jaren tachtig muziek toch weer bovendrijven. Ik word er gewoon heel erg blij van.” 

Album: The Lexicon of Love
Band: ABC
Label: Mercury Records
Uitgebracht: juni 1982