Vinyl is hip. En dat is niet raar. Met de komst van streamingdiensten, downloads die sneller zijn dan dat ik een plaat uit z'n hoes kan krijgen, muziekspelers op onze telefoons etc. denk ik dat er een steeds grotere groep mensen is die behoefte heeft aan een echt product.
De vinylofielen: Folkert Stuiver
“Ik ben een sucker voor jaren tachtig muziek.”
Het proces van een lp beluisteren kan een ritueel zijn, het verzamelen van zeldzame parels een obsessie of in bakken vol tweedehands vinyl zoeken een hobby. In de wekelijkse rubriek ‘De vinylofielen van Friesland’ gaat 3voor12/Friesland op zoek naar mooie verhalen over lp’s, platenhoezen, dat ene bijzondere album en meer. Deze week spreekt Marije Heida met Peter Dijkstra over zijn liefde en fascinatie voor jaren tachtig synthpop.
Vinyl is niet alleen prachtig om te zien, vast te houden en te luisteren, maar het belangrijkst (in ieder geval voor mij) is de beleving. Achter de computer of spotify app is het zo gemakkelijk om met een druk van je vingertop de track te skippen dat ik mezelf er op betrap soms nog geen twintig seconden iets te luisteren voor ik een oordeel heb geveld.
Dat is bij het draaien van plaatjes toch heel anders. Vanaf het moment dat de naald het vinyl raakt ga ik lekker zitten op de bank, pilsje d'r bij, artwork op schoot. En dan luister je toch anders, aandachtiger, en dan krijgt de muziek echt de kans te doen waar het voor gemaakt is: je daadwerkelijk te raken.