Gehuld in een vloekend fluorescerend oranje shirt en een knalgele korte broek oogt de slungelige Declan McKenna haast als een soort verdwaalde voetbalsupporter op vakantie. Het past allemaal precies bij het typisch Britse nonchalante imago dat veel vergelijkbare acts als Jake Bugg of Jamie T zich aanmeten. Bij aanvang van opener The Kids Don’t Wanna Come Home toont hij echter meteen dat hij een stuk meer pit in zich heeft.
Het zal voor hemzelf niet de eerste keer zijn, maar Declan McKenna is niet alleen een van de jongste artiesten op het festival, maar ook veruit de populairste. Met zijn debuutplaat What Do You Think About The Car? inmiddels net een jaar uit, is er inmiddels amper meer een festival in Europa te vinden waar McKenna met zijn band het afgelopen jaar niet gespeeld heeft. Termen als megatalent en de stem van een generatie vallen zelfs te pas en te onpas, maar is dit pure hype of schuilt er echt zoveel achter deze piepjonge Brit?
Tot het genoegen van zijn trouwe schare fans die zich allemaal ruim op tijd tegen de barrière van het hoofdpodium van Welcome to The Village hebben gedrukt, charmeert hij zich een weg door het nummer heen. Nergens is een hint van stijfheid of ongemak te bekennen, het wordt al snel duidelijk dat hij de afgelopen tijd meer podiumervaring heeft opgedaan dan anderen in hun hele leven.
Ook de set is slim in elkaar gestoken door de band. De hits als Isombard en Paracetamol zijn over het optreden verspreid om de wat zwakkere nummers op te vangen. De echte hoogtepunten van de set komen echter in de vorm van nummers Humongous en Why Do You Feel So Down. Daar komt McKennas band een stuk beter tot zijn recht en wisselen snorrende gitaren en dwarse orgeltjes elkaar in rap tempo af. Hiermee vormen ze een goede aanvulling op het heldere, maar wat onuitgesproken stemgeluid van hemzelf. Brazil vormt uiteraard de afsluiter, zijn eerste monsterhit over het onrecht tijdens het WK van 2014 en is duidelijk nog steeds de grote publieksfavoriet.
'De hits zijn over het optreden verspreid om de wat zwakkere nummers op te vangen'
Maar behalve dit nummer horen we McKenna verder niet over onrecht, politiek of andersoortige wereldproblematiek. In plaats daarvan komt zijn interactie meer neer op typische festival clichés als 'It’s sunday and the sun is shining. It’s almost prophetic'. Niet bepaald de diepzinnige woorden van een wereldverbeteraar, maar meer van een jongen die gewoon leuke liedjes voor idolate fans wil spelen. Misschien wil hij op festivals de sfeer wat luchtiger houden, maar vermoedelijk hebben we hier niet te maken met de volgende stem van een generatie, maar ‘gewoon’ met een goede entertainer.
GEZIEN
Declan McKenna
Bontebok, Welcome to The Village
Zaterdag 22 juli 2018