Stonehenge wordt dit jaar afgetrapt door de snelgroeiende, progressieve death metalband en meest recente Nederlandse Metal Battle winnaars Illusionless. Afgelopen jaar hebben ze hun eerste EP uitgebracht waar de recensies lovend over waren, in februari brachten ze de single Martyr uit en volgend jaar mogen we een opvolger van de eerste EP verwachten.
Sfeerverslag van een uitverkocht Stonehenge
Steenwijk ligt er zonnig bij op deze metalzondag
Ondanks de voorspellingen blijft het (op een paar druppen na) droog en schijnt de zon volop tijdens het langstlopende metalfestival van Nederland. Het 20-jarige jubileum wordt gevierd met optredens van maar liefst zestien bands en het festival wordt afgesloten door death metal helden Immolation en Obituary.
Illusionless
Anarchos
Het nieuwe, grote podium moet natuurlijk ook goed ingeluid worden en dat komt helemaal goed met Anarchos. De band vervangt op het laatste moment Antropomorphia, omdat de gitarist van Antropomorphia zijn pols gebroken heeft. Anarchos pakt dit echter goed op met obscure death metal.
Bodyfarm
Veelbelovende act Bodyfarm laat het publiek grooven op hun death metal. De band heeft zich al meerdere malen bewezen en deelde het podium met grote bands als Death (DTA), Unleashed en vele anderen. De band bracht al twee albums uit, waarvan het tweede album The Coming Scourge ook is uitgebracht in de Verenigde Staten.
Entrails
De Zweedse mannen van Entrails laten het publiek een stevig potje death metal zien en horen, waar ze al bijna 15 jaar geleden mee zijn begonnen. Na een lange pauze werd in 2008 de muziek weer opgepakt en werd het ook eindelijk opgenomen en uitgebracht. Lang heeft Entrails vandaag niet nodig om op te starten, want het publiek stroomt toe wanneer het tweede nummer van de setlist start, favoriet Bloodred wordt flink toegejuicht.
Katalepsy
De brutal death metal van Katalepsy laat geen enkel ziekelijk onderwerp voor wat het is, want de band laat enkel gruwelijke dingen horen met hun muziek. Inmiddels zonder originele bandleden stevent de band stevig door Europa, waar ze totale verwoesting achter laten. De Russen proberen iedereen aan het bewegen te krijgen, met rituele circle en mosh pits.
Sinister
Het Schiedammer Sinister doet het erg goed in binnen- en buitenland. De band - die al bestaat sinds 1988 - heeft een goeie aan Adrie Kloosterwaard (nu vocalist, eerder drummer), die de kar al die jaren getrokken heeft. Het is nu al duidelijk dat het festival uitverkocht is, want de band weet de parkeerplaats vol te spelen met nummers als Transylvania en The Grey Massacre. De band speelt, ondanks de warmte, vlot door want ze mogen maar een half uur spelen.
Burning Hatred
Dan is de hoogste tijd dat organisator René Brugmans, samen met zijn band Burning Hatred, laat zien wat ze kunnen. Brugmans lijkt in het begin wat zenuwachtig, maar na de eerste paar nummers flink grunten lijken de kriebels wat weg te zakken en ontstaat er een goede show.
Eyeconoclast
Wegens vertraging van Possessed spelen de Italianen van Eyeconoclast vanmiddag in plaats van vanavond. Ze worden door presentator Johan de Boodschapper aangekondigd als gladiatoren uit Rome. Misschien komt het omdat het publiek vanavond pas op de band had gerekend, of dat de band zelf een grote omschakeling moet maken, maar echt contact is er niet tussen de twee. Frontman Giuseppe Di Giogio grunt tussen de nummers alles aan elkaar, waardoor hij lastig te verstaan is en tijdens de nummers weet hij moeilijk een balans te vinden in het volume van zijn grunts en screams.
Igorrr
Igorrr is waarschijnlijk de meest experimentele act die Stonehenge in al die twintig jaar heeft gezien. De live act geeft een absurdistische show weer, waarin Fransman Gautier Serre - de man achter de act - vocalisten Laurent Lunoir en Laure Le Prunenec meeneemt in een goed verhaal. Laurent is heel expressief in zijn vocalen en bewegingen en Laure is heel theatraal, wat goed past bij haar operaklanken. Hoewel Igorrr misschien een vreemde eend in de bijt lijkt op Stonehenge, is het publiek erg enthousiast over deze live performance van futurisme meets baroque meets oermens.
Bliksem
Na de experimentele fase, schudt Bliksem (uit Antwerpen) de boel in Steenwijk eens flink op. Vorig jaar waren ze ook al te bewonderen op Into The Grave, dat smaakte zeker naar meer. Frontvrouw Peggy Meeussen heeft een vlijmscherpe, rauwe stem die overal doorheen snijdt. Ze bewijst dat je niet hoeft te grunten, of operazang hoeft toe te voegen als frontvrouw van een metalband. De thrash metal van de Belgen spreekt het publiek aan en dat is direct al te merken bij These Tales Of Tragedy, wat al aan het begin gespeeld wordt.
Beheaded
Beheaded, wat helemaal naar Steenwijk is gekomen vanuit Malta, heeft de bierdrinkende, headbangende, pittende metalhead al gauw mee op een dag als vandaag (en alle andere metalheads natuurlijk ook). De band staat flink te zweten op het podium, maar de fans in de pit net zo hard. Bij Lament Of A Sordid God vraagt frontman Frank Calleja om een circle pit waar het publiek maar al te graag op reageert. Volgens de band zelf is de titeltrack van het album Never To Dawn het beste en daar zijn de fans het, in ieder geval vandaag, roerend mee eens.
Possessed
Het publiek heeft er even op moeten wachten, maar dan staat Possessed toch eindelijk op het podium. Jeff Becerra weet in zijn rolstoel een goeie show neer te zetten en beweegt nog meer dan de headbangende gitaristen. Na bijna elk nummer bedankt hij het publiek in het Nederlands en dat wordt gewaardeerd. Het is duidelijk dat het publiek er steeds meer zin in krijgt. Naar mate de headliners van het festival dichterbij komen, maar zeker ook tijdens Possessed, is de pit weer groots aanwezig. De (volgens velen) pioniers in de death metal weten door te denderen in hetzelfde straffe tempo terwijl de gitaarsolo’s over de parkeerplaats van de Buze gieren. Er wordt vol op gecrowdsurfd en de vriendelijke metalheads weten een rolstoeler voor de hekken te krijgen, zodat ook hij zijn helden kan zien.
Impaled Nazarene
Dan valt er een beetje een gat in de geluidskwaliteit, die de hele dag door zo hoog lag. Wanneer Impaled Nazarene begint te spelen klinkt het maar matig en tijdens het eerste nummer is er een constante zoem te horen van feedback. Omdat Possessed uitloopt, mist een groot deel van het publiek toch zeker de eerste zeven nummers van Impaled Nazarene. De ruil van podium werkt gelukkig goed voor de band, want tijdens de eerste paar nummers staan de echte fans er wel klaar voor. Frontman Mika Luttinen grapt bij het nummer Flaming Sword Of Satan dat iedereen hun nieuwe album Vigorous And Liberating Death moet kopen, omdat ze zo arm zijn dat ze zich zelfs geen bassist kunnen veroorloven. De band speelt over de hele set nummers van het nieuwe album, maar ook veel ouder werk.
Fleshgod Apocalypse
Vervolgens is het tijd voor nog een vreemde eend in de bijt: Fleshgod Apocalypse, zij maken technische death metal. De extravagante band weet het uitverkochte festivalpubliek te boeien met hun loeiharde muziek, theatrale uitdossingen en rook/licht show. Sinds 2013 is Veronica Bordacchini aan de live act toegevoegd. Dankzij haar opera zang en het melancholische piano- en orgelspel krijgt de muziek iets onheilspellends. Tijdens het nummer Pathfinder is het duidelijk dat het geluid (net als in januari in Podium Romein met Kataklysm) niet goed is afgesteld, want de zang van Bordacchini en de toetsen van Francesco Ferrini zijn slecht te horen, helemaal tijdens de stukken waar de andere mannen grunten.
Immolation
En dan is het zo ver, de laatste band die ooit op het Stonehenge podium staat, barst los. De death metal van Immolation is niet te vergelijken met bands die vandaag al gespeeld hebben. Dat mag ook wel als je vorig jaar je 25e jubileum mocht vieren, waarna ze niet terug kijken, maar doorgaan en grenzen op blijven zoeken. Dat hebben ze vorig jaar maar mooi bewezen met het wapenfeit Kingdom Of Conspiracy, waarvan ze vandaag onder andere Indoctrinate en All That Awaits Us spelen. De witte, bezwete hoofden van de mannen van Immolation doen luguber en bijna buitenaards aan. Het publiek staat geen moment stil en de moshpit is zo groot dat je aan de zijkant tegen de muur niet eens veilig bent. Tijdens Of Martyrs And Men neemt de band afscheid van een trouwe fan, vriend en roadie.
Obituary
Over de hele parkeerplaats en zelfs buiten het terrein staan de fans te wachten op Obituary, die deze 20e editie van Stonehenge afsluit. De band bestaat, net als Stonehenge, 20 jaar en ondanks een pauze van zes jaar hebben ze zeker niet stilgezeten. Obituary heeft al heel wat ervaring en dat is te merken. Naast nummers van het nieuwe album, speelt de band ook klassiekers als Slowly We Rot en Back To One. De band geeft waar het publiek om vraagt en krijgt daar een boel energie voor terug. Er wordt nog even flink gecrowdsurfd en gepit en menig Stonehenge-ganger zal toch best wel spierpijn in zijn nek hebben na deze lange dag.
---
Wie: Illusionless, Anarchos, Bodyfarm, Entrails, Katalepsy, Sinister, Burning Hatred, Eyeconoclast, Igorrr, Bliksem, Beheaded, Possessed, Impaled Nazarene, Fleshgod Apocalypse, Immolation en Obituary.
Waar: Stonehenge, de Buze Steenwijk
Opkomst: Uitverkocht