Sincerus strijdklaar

Progressiviteit met een melodieuze nasmaak

Tekst: Werner Cazemier ,

Kutschurft zong eens ‘Metal is een mannensport’, maar Methilde van Sincerus zingt ‘Fok joe’. En om de daad bij het woord te voegen gooit ze de vers uitgebrachte mini-CD Conspire naar je kop. Deze act of violence moet beluisterd worden en er moet over geschreven worden, bijvoorbeeld over de link met Sander Gommans en After Forever.

Progressiviteit met een melodieuze nasmaak

Alsof je een attractie van de Efteling binnen vaart op een stroom van synthesizers en drums en weet dat het ruigste stuk van de attractie eraan komt. De gitaren dreunen zwaar door de speakers op een mysterieuze melodie. De intro Ode loopt over in een riff die zo uit het repertoire van Grave zou kunnen komen. Act Of Violence maakt meteen duidelijk dat Sincerus medogenloos is. Zanger Tom de Wit barst krachtig los met ferme heldere stem. Met zijn monotone stemgeluid weet hij een vreemde spanning te creëren. Snel wisselende riffs en ritmes is de basis van de progressieve melodieuze metal die Sincerus produceert.

Als we verder door het duistere metalwoud lopen komen we bij Endeavour wel heel veel bomen tegen. Sincerus kent invloeden uit bands als Epica, Trivium maar ook Devin Towsend of het zweedse Amon Amarth. Ze geven daar een eigen draai aan maar willen in dit nummer teveel van alles laten horen. Gelukkig wordt met Erase (lament of Prometheus) de kettingzaag gestart en flink in het woud gezaagd. Dat de rust terugkeert zal niet gezegd worden want ze beuken door met zware death metal en iets minder melodie. Een waar headbangnummer met Harry van Breda op grunt.

Methilde Bouma is het brein achter Sincerus en verscholen in ‘The Jametery’ heeft ze de composities in elkaar gesleuteld en opgenomen. Als roodkapje stapte zij vol moed het metalwoud binnen en vond daar haar metgezellen die hielpen op haar queste om Conspire op te nemen. Tom de Wit op zang/grunt, Ruben Wijga op synths en Methilde zelf op zang en gitaar. Ze was ook niet bang voor de boze wolf en vroeg Sander Gommans van het onlangs overleden After Forever of hij haar ook wou helpen. Een lekkere solo had hij wel voor haar en zo kwam hij in Karma. Aangevuld met vrouwelijke vocalen die een koor vormen en prima passen bij de opwaartse marsriffs. Dit kan live een meebruller worden.

Om een echt episch einde te krijgen aan de CD wordt met een hymne-achtige zang en oosterse invloeden Katharsis ingeleid. Waar de zang en melodie op punten heel mechanisch en robotachtig klinken, het is alsof de synths uit de jaren tachtig komen. Katharsis is vooral een instrumentaal kunstwerk. Hier wordt alles nog eens uit de kast getrokken. Tot de laatste paar halen voor dat de stilte volgt en we uit het metalwoud komen.

Gelukkig zullen we snel weer van ze horen want nu deze brute plaat af is, gaat 3VOOR12 Friesland binnenkort Sincerus aan de snaren trekken over onder andere Conspire. Hou het in de gaten!