Het beste komt van eigen bodem bij Wat een AAP

Spannende programmering pakt goed uit

Tekst: Wymer Praamstra. Foto's: Rob Ypma ,

Programmeringscollectief Wat een AAP heeft het maar druk deze maanden. Concerten door heel Leeuwarden volgen elkaar snel op, waarbij opkomende veelbelovende bands en gevestigde namen elkaar afwisselen. In De Gloppe stonden vrijdagavond Johnny Cage, Lost Bear en het Engelse Master Solo. Van de bands op de overige locaties volgt morgen een fotoverslag.

Spannende programmering pakt goed uit

Opener van de avond is het Leeuwarder Johnny Cage. De band van Bonne Aparte drummer Johan Kooi geldt sinds hun debuut in de Leeuwarder popbunker als een band met veel potentie. De muziek is toegankelijk en ondanks de vele duidelijk aanwezige invloeden toch uniek. Waar de band op Kluts in Romein een zeer sterke indruk maakte, is dat vanavond iets minder. De indie-rock klinkt rommelig, wat ook zeker voor een deel te wijten is aan het matige geluid in de bovenzaal van De Gloppe. Het is het helaas vaker net niet, dan net wel. De voor de melodie belangrijke keyboardgeluiden vallen regelmatig weg tegen de dikke laag van gitaar, drums en bas waardoor de zeker aanwezige kwaliteit niet naar voren komt. Johnny Cage was goed, maar kan veel beter.

 

Tweede band van de avond is het sextet Lost Bear uit Utrecht. Opvallend is de drumsectie van de band die bestaat uit twee drummers/percussionisten die samen anderhalf drumstel delen. Het geeft de band een erg krachtige basis waarover de zanger, twee gitaristen en bassist hun klanken uitstrooien. De muziek varieert van rustieke indie-pop tot hardcore-achtige rock. Een beetje in de lijn van hippe Engelse bandjes als Johnny Foreigner en Dananananaykroyd. De overgave is vooral bij het laatste nummer van de set compleet, de ietwat spastische zanger gaat nu helemaal los en de finale is zowel muzikaal als visueel gezien spectaculair. Veelbelovende band.

 

Hoofdact is de Engelse singer-songwriter Mark Jennings die onder de naam Master Solo optreed. Samen met twee bandleden brengt hij gevoelige en af en toe flink rockende popliedjes. De akoestisch gitaar van Jennings hierbij als constante factor. Jammer is dat de vocalen meer dan eens buiten de lijntjes kleuren en soms zelfs gewoon vals zijn. De liedjes an sich zijn goed geschreven en ook qua structuur zit het goed, alleen de uitvoering is minder. Het publiek vermaakt zich ondanks de atonaliteit wel, maar het hoogtepunt van de avond lag bij de twee voorprogramma bands van eigen bodem.

 

Wie: Johnny Cage, Lost Bear en Master Solo                     

Waar: De Gloppe

Opkomst: redelijk vol