Muzikanten die zichzelf op het randje willen zetten om het uiterste uit zichzelf te halen. Bands zoals Bonne Aparte, die gestructureerde chaos tot een popliedje maken. Zo is ook Mygirlfriendismyweapon (MG=MW) al een aardig tijdje bezig met optreden in clubjes, kroegjes, kraakpanden en zalen, om hun vrij brede collectie aan heavy dissonante popgevoelige crushing breakdowns met het publiek te delen. Hun invloeden zijn de minsten niet, denk aan: Curl up and die, Mastodon, Converge en Nora. Toch is heavy like fuck wel de biggest deal bij MG=MW. Hun sound valt eigenlijk niet uit te leggen. Het pompt, glijd, beukt, knarst en veegt. En dat voor een band die zonder bassist het podium betreedt! Verwar ik je nog meer als ik zeg dat het net zo goed popmuziek had kunnen zijn? MG=MW staat er om bekend live-optredens te doen waarbij het onderste dusdanig uit de kan wordt gehaald, dat de muzikanten er aan het einde letterlijk bij neer vallen. Het publiek net zo. Begin 2006 kwam Moyra uit. Ook deze eerste EP van MG=MW werd enthousiast ontvangen, hoewel de band op die plaat nog een beetje zoekende was, treffen op deze schijf heel andere koek aan. De nieuwe EP – die titelloos de wereld ingaat – wordt ingeleid door een sample van een kleuter die ons een klein voorproefje geeft van wat komen gaat. Daarna barst de band knetterhard uit de startblokken. Laten we het zo zeggen... Slaapt u welles door uw wekker heen? Met deze cd wordt u letterlijk uit bed geveegd. Is het niet bij de openingsveeg, dan proberen ze het halverwege weer opnieuw. Ook heerlijk voor de screamo-liefhebber is de orkaan van distortion die zanger Alwin uit zijn lichaam perst. Zijn lange uithalen, agressie en emotie zijn zo overtuigend, dat ik bang ben dat er zaaltjes zullen zijn die moet vrezen voor hun geluidsinstallatie. De songtitels zijn niet de meest gangbare: Hot Durk With his Ass On Fire, The ballad Of Angus Young, Deftones Are Playing At My House. We kunnen stellen dat de fantasiewereld van deze knapen in ieder geval niet ophoudt na Surhuisterveen. In Tinkerbell, The Whore Of Never Neverland (weer zo´n titel) krijgen we een goed beeld van hun vakmanschap. Men zoekt het experiment op en in hun speelvaardigheid spreiden ze veel kwaliteit ten toon. MG=MW weet op een neutrale manier humor in hun sound te verwerken door grappige samples tussen de nummers te voegen om het geheel wat levendiger te maken. Alles passeert de revue: van punkrock tot metal, hardcore en grind. En dit alles is in een ontzettend toegankelijk jasje. Ik vind het knap als je dat kan. Momenteel legt MG=MW de laatste hand aan hun eerste video. Geheel DIY. Iets wat de band in het bloed zit, want deze plaat komt uit in 100 verschillende, hergebruikte platenhoezen. Van het begin van de plaat tot het einde werd ik in de wereld van MG=MW gezogen. Een plaat die met gemak tussen the big guys kan staan. Hulde!