Op 22 september werd in ‘Het Korhoen’ te Fochteloo een benefietconcert gegeven. De opbrengst van dit concert gaat naar twee studenten die kinderen in India gaan helpen in een revalidatie ziekenhuis. Er speelden 4 lokale bandjes, Believe is a doubt, Karbo, Z.A.T. en Portall. Het was al heet in de zaal en de muziek deed daar deze avond nog een stevig schepje bovenop. De lokale band uit Oosterwolde, Believe is a doubt, mocht het spits afbijten. Deze emo/rock band is ook internationaal (Duitsland) aan het doorbreken. Man, wat een muziek! Ze rockten er lekker op los, en de sfeer was gezellig. Deze band, die op het punt staat de Grolsch Gote Prijs te winnen, lukte het ook deze keer weer om strakke nummers neer te zetten. Het publiek headbangde vrolijk op de strak in elkaar zittende muziek. Hier en daar even een gitaarsolo, lekkere drum eronder, bas erbij, en natuurlijk de geweldige stem van Fons Herder, die trouwens ook gitaar speelt. Het was weer klasse werk jongens! Na Believe is a Doubt was het de beurt aan Karbo. Deze groove metal uit Groningen moshte er weer lekker op los. Het leuke van Karbo is dat de zanger vooral in het publiek te vinden is. Daar staat hij dan rustig zijn nummers te krijsen. En er mochten gasten die aan het moshen waren af en toe even een zinnetje met hem mee brullen. Ook trapte er nog iemand uit de moshpitt op mijn teen (grom grom), dus ging ik maar wat verder naar achter staan, zodat ik niks meer kon zien, omdat er eigenlijk alleen maar lange mensen voor mij stonden. Wel hoorde ik dat ze nog smooth criminal speelden van Alien Ant Farm. Z.A.T., is een lokaal bandje dat is opgestart door een paar vrienden. De meeste leden van de groep hebben al in meerdere bands gespeeld. Een aantal speelt ook in Believe is a Doubt, verder doen een paar ex-bandmembers van No Compromise mee. (No Compromise is ondertussen ter ziele, maar dit terzijde). De groep is hiermee aardig compleet. De stijl van Z.A.T. is dan toch wat anders, minder commercieel, maar daardoor niet minder leuk. Wat ze doen is goed, maar vaak spelen ze niet, en dus raggen ze wat met elkaar en zo komen ze tot een nummer. De studenten van Z.A.T. weten ook goed het publiek te vermaken met een grote dosis humor. Er zwom een man door het publiek op een opblaashaai, die terecht kwam in de ventilator, de enige koelte verspreider die er spontaan mee ophield. De pitt was stevig, en de muziek hard. Kortom een lekkere ruige sfeer! De uit de polder afkomstige Portall mocht dit hele benefietconcert afsluiten. De 4 mannen, allemaal haar tot ver over de schouders, kort broekje, en een zwart t-shirt, maken ouderwets strakke death metal. Als de pitt wat stil valt, roept, of liever gezegd schreeuwt, de zanger : GODVERDOMME WAT IS DIT FOCHTELOOO, om de boel weer wat op te focken. De pitt bestond eigenlijk alleen maar uit dronken mensen, en fanatiekelingen, die niks beters te doen hadden dan elkaar een bloedneus meppen. Ze speelden nog even een stukje van Slayer, Raining blood. Toen het nummer echt net stevig los zou gaan, stopten ze en zei de zanger: ik zei toch, een STUKJE., en speelden ze het volgende nummer. Ik kan er eigenlijk alleen maar van zeggen dat dit underground metal was, zoals underground metal hoort te zijn. Opgefuckte pubers, metalfans, veel bier en metal van het eerste uur. Lekker hoor! Written and enjoyed by Pieke Derks