Grolsch Grote Prijs van Nederland, Halve Finale Pop/Rock 30 september in Hedon Zwolle 30 september was er weer een voorronde voor de Grolsch Grote prijs van Nederland. Believe is a Doubt, een band uit Leeuwarden, had samen met Grolsch voor hun supporter-fans een bus geregeld. Zo konden er nog fans uit Oosterwolde mee naar Zwolle, waar de halve finale zich plaats vond. Er streden zes bands om een van de vier plaatsen in de grote finale. De avond begon met Cool Genius. Ik omschrijf de stijl als groovie, funky, aardbeienrock, eigenlijk gewoon muziek om bij te chillen. Wat een muzikale gasten! Vooral dat de drummer zong, vond ik erg verassend. Het volgende nummer zong de gitarist, en de bassist gebruikte zijn vocale kunsten voor een beetje opvulling in de muziek. Vervolgens bij het derde nummer speelde de bassist op een contrabas, wat er natuurlijk erg stoer uitzag. Bij In Limbo, een uit onze provincie afkomstige band, kwam de zaal wat losser. Of het door het bier kwam, of omdat de band goed was, weet ik niet. In Limbo heeft een eigen stijl. Ze zijn als akoestische band begonnen, en langzamerhand zijn ze toch elektrisch gaan spelen. De drummer kwam erbij. Een elektrische gitarist met zijn ontelbare mogelijkheden door al de pedaaltjes en effectjes. Daarbij staat ook een akoestische gitarist op het podium, zodat het een apart geheel wordt. Geweldige opbouw in de nummers. Ze bouwen een soort spanning op. Niet dat de muziek dan echt heel hard scheurt in je oren is, maar door die opbouw lijkt het wel weer zo. Dat vind ik knap! Zwart op Wit, wat is het nou eigenlijk? Hip hop? Rock? Jazz? Funky?!? Het is het gewoon allemaal! En dan vraag je jezelf natuurlijk af, klinkt dat een beetje goed? Nou, het klinkt super! De show was geweldig. Er hing een groot scherm waar steeds videoclips op werden afgespeeld en er was veel contact met het publiek. Met een nummer van hun genaamd: ‘sprong’, werd er opgedragen om allemaal mee te springen, of je nou voorin of achterin de zaal staat. Na de misschien wel te korte 20 minuten gooiden ze nog even wat cdtjes in het publiek en was het alweer de beurt aan Believe is a Doubt. De jongens begonnen al meteen goed. Met het nummer Miss Amor knalden ze er meteen heerlijk op los, en dat stopte niet tot het einde. De smakelijke riffjes werden voor de zoveelste keer weer goed gekeurd door het publiek. Nummers van hun zijn gewoon van een geweldig niveau. Het zit op en top in elkaar. En ik vond dat de guys wel erg relaxt op het podium stonden, je ziet dat ze gewoon op een podium thuis horen. Het liep allemaal gladjes, en wat mij betreft mochten ze nog wel een paar nummertjes door pingelen. De zachte ‘G’ sprekende mannen van Awaiting Seasons waren als vijfde aan de beurt. De Brabantse emo/rock band stond met vijf man op het podium. De drie gitaristen, met alle drie rockende riffjes vulden de nummers. Je kon zien dat ze zwaar uit hun dak gingen en ook het publiek rockte lekker mee. Stevig en strak werd er gespeeld, en een stem die perfect paste bij de muziek die er gemaakt werd. Lágrima was dan uiteindelijk ook aan de beurt. Lekkere latino metal. Niet te hard, maar zekerste weten niet te zacht! Deze metal had gelukkig nog wel melodie (wat lang niet altijd het geval is), en na dat vind ik dan weer geweldig! Er werd ook volop geheadbangd door de fans. Op een gegeven moment werd er ook een ‘pit’ gestart, maar dat was maar voor even. De fans genoten van de brullende maar ook zuivere stem, maar ook de muzikanten genoten ook volop. Na deze optredens moest natuurlijk de jury bepalen welke band door mocht, en welke jammer genoeg moest afvallen. Na een paar biertjes kwam dan eindelijk de uitslag. De spanning was om te snijden, want alle bands waren gewoon van ontzettend goed niveau. De derde prijs ging naar Lágrima, de tweede naar In Limbo en de eerste prijs was niet onterecht, en ging naar Believe is a Doubt. Ook het publiek mocht stemmen. Ze kozen voor uit Herenveen komende Zwart op Wit. Deze vier winnaars spelen 9 December in de melkweg in Amsterdam, en strijden om de eerste prijs van de Grolsch Grote prijs van Nederland 2006! Ik heb er nu al zin in! Pieke Derks