Naast de bekende podia in Leeuwarden (Romein, zalen Schaaf en de Harmonie) zijn er ook een aantal muziekcafe’s met een eigen podium en een regelmatige programmering. Bekend daarin zijn vooral de Gloppe en Mukkes, maar er is ook vaak live-muziek te vinden in Scooters, Rembrandt en zelfs af en toe in Paddy o’Ryan. Misschien wat onopgemerkt, en wellicht in vroeger tijden bekender, is het podium van studentenvereniging Wolwêze. Deze club beschikt over een heuse discotheek met ruim podium waar al vele bands opgetreden hebben. Door regels van de gemeente kan nu maar eens per maand een bandjesavond gehouden worden, en deze mag dan ook bezocht worden door niet-studenten. Tijdens de Popronde van vorige maand viel Wolwêze al op door de winnar van de Grote Prijs van Nederland – Silence is Sexy- gestrikt te hebben, en ook in november trok de programmering van het Groningse Audiotransparent de aandacht. Deze band heeft inmiddels 2 albums uit op het Livingroom Records label en oogst goede kritieken. Geheel terecht zo bleek deze zondagavond want Audiotransparent weet indierock en pop te combineren tot de perfecte zondagavondlounge. Prachtige luistermuziek die je meeneemt naar een ‘higher level’ zonder dat daarvoor niet nader aan te duiden substanties hoeven te worden genuttigd. Hun laatste album ‘Nevland’ is een prima tentoonstelling van de ingetogen, melancholische composities van de Groningers. De avond werd ge-co-headlined door de Zweden van Musik 77. Hoe kwam men bij deze band? Het antwoord hierop is eenvoudig: het zijn vrienden van Audiotransparent. En samen spelen ze een aantal optreden in ons land. Ook Musik 77 speelt een vergelijkbare loungerock als heeft deze band iets meer rock en doet het af en toe denken aan bijvoorbeeld Motorpsycho en Lawn. Naast deze ‘headliners’ stonden ook een tweetal eenlingen in het voorprogramma. Als eerste besteeg In Arms Reach het podium. Deze jongen viel het publiek, zo’n 50 man, aan met alleen gitaar en zang. Dat was erg wisselend, want soms waren de gitaarcomposities en –spel leuk en afwisselend, soms ook uitgesproken saai. Ook de zang was tweeslachtig: soms mooi en meeslepend, soms gewoon vals. Gelukkig maar dat deze muzikant nog vele kanten op kan want hij heeft zeker potentie. Een aparte ervaring was het optreden van Laurens. Ook dit is een eenling, die een soort James Blunt /Coldplay-achtige muziek maakt. Veel piano en hoge zang dus. Maar wel heel mooi. De gave stem van Laurens zorgt er voor dat je meteen de aandacht er bij hebt en ook zijn teksten vielen op. Opmerkelijk is ook zijn multi-muzikaliteit. Naast piano en zang speelt dit talent synthesizer, drumcomputer, mondharmonica en waarschijnlijk nog veel meer en gebruikt hij een sampler om zichzelf tijdens het optreden te samplen zodat verschillende muziekpartijen over elkaar te horen zijn en het lijkt of er een complete band staat te spelen. Ook de cross-over van synthesizer-noise naar piano was zeer verfrissend. Deze Laurens moet in de gaten worden gehouden!. Al met al bleek deze zondag een bijzonder geslaagde lounge-avond te zijn. Hou dus ook de programmering van Wolwêze in de gaten!