Oerol 2005

Nikitov en Sneakerfreak erg geslaagd, La Kidda maakt minder indruk

Carina Metz, ,

Inmiddels is het Oerol festival weer achter de rug. Heel Terschelling was omgetoverd in één groot podium, waar naast het theater ook heel veel muziek te zien en te beluisteren was. 3voor12/friesland was uiteraard niet in staat alle optredens bij te wonen, maar Nikitov, Sneakerfreak en La Kidda werden wel met een bezoek vereerd.

Nikitov en Sneakerfreak erg geslaagd, La Kidda maakt minder indruk

Inmiddels is het Oerol festival weer achter de rug. Heel Terschelling was omgetoverd in één groot podium, waar naast het theater ook heel veel muziek te zien en te beluisteren was. 3voor12/friesland was uiteraard niet in staat alle optredens bij te wonen, maar Nikitov, Sneakerfreak en La Kidda werden wel met een bezoek vereerd. Nikitov live @ Oerol 10 juni 2005 kleine podium Westerkeyn Nikitov is een band die muziek produceert waar men van moet houden. Het is een akoestisch ensemble dat klezmer speelt, beïnvloed door de ritme en sounds van gipsy jazz en Oost-Europese folkmuziek. Nikitov bestaat uit vier geschoolde musici en zijn sinds 2000 bij elkaar. Niki zingt al zo'n 10 jaar haar teksten in het Jiddisch. Dit omdat zij erg gefascineerd hiervan is omdat haar overgrootouders deze taal beheersten. Zij is erg geïnteresseerd geraakt in de Jiddische cultuur en dan vooral de muziek. En nu brengt ze dat dan ook tot uiting met Nikitov. Op Oerol hebben zij deze middag een goed optreden geleverd. Het was gezellig druk en iedereen zat mee te genieten van vooral haar prachtige stem. Zangeres Niki heeft een mooi stemgeluid dat goed tot uiting komt met haar Jiddische teksten. Ondanks dat het muziek is waar men van moet houden trok dit toch wel erg de aandacht van het publiek. Helaas was het weer wat bewolkt maar de muziek bracht het weer goed in evenwicht. Sneakerfreak live @ Oerol 10 juni 2005 kleine podium Westerkeyn Verbazingwekkend; met zo 'weinig' op het podium zoveel mensen aantrekken! Sneakerfreak bestaat pas sinds een paar jaar maar zijn er goed mee bezig. Het is een driemanformatie afkomstig uit Utrecht. Ze spelen akoestische popmuziek; het rockt maar is daarentegen ook lief. De songs zijn slim geconstrueerd, uitgebalanceerd en fris. En de teksten spreken een breed publiek aan. Daarom is deze muziek ook voor iedereen toegankelijk. Op Oerol stonden ze met twee man sterk op het podium en de derde persoon mistte, namelijk de tweede gitarist Lourens. Hij had helaas dezelfde avond nog een optreden met Van Katoen. Maar dat mocht de pret niet drukken want deze heren hebben het geweldig gedaan. Het paste goed bij de ambiance van het terrein. Het veld was goed gevuld en iedereen zat te genieten. Arthur heeft met zijn stem een eigen sound die heerlijk door je oren glijdt. En de melodieuze akkoorden van Ferry maakten het compleet. Kortom heerlijke muziek om bij achterover te hangen en lekker te chillen. En om dit trio thuis heerlijk te beluisteren komen ze 6 juli uit met een nieuw album genaamd; MIST. Ik denk dat dit zeker de moeite waard zal zijn om in huis te halen La Kidda live @ Oerol 10 juni 2005 kleine podium Westerkeyn La Kidda was een band die niet echt aansloeg op Oerol dit jaar. Doordat een andere band uitgevallen was in de programmering is La Kidda nog een week voor aanvang van het festival in de plaats gekomen voor de Branko Galoic Band. Het kan zijn dat het aan het tijdstip lag waarop zij moesten optreden, want het was niet erg druk op het terrein en het weer zat op dat moment ook niet echt mee. La Kidda is een Rotterdamse singer/songwriter en is de afgelopen jaren met verschillende 'gedaantes' naar voren gekomen. Op Oerol was zij dit jaar met vier man sterk, waaronder drums, contrabas, toetsenist en La Kidda zelf op gitaar en zang. Ze heeft al verschillende albums uitgebracht waaronder ook een solo album. Het is relaxte chill out muziek, met wat invloed van lounge en jazz. Zeker wel de moeite waard om een keer te beluisteren, maar helaas mocht het op Oerol dit jaar niet baten. Persoonlijk vond ik het wel lekkere muziek maar het had niet de klik die je moet voelen wanneer je iets goed genoeg vind om te blijven luisteren. Het was voor mij te 'soft' voor dat moment, de muziek paste niet goed bij de sfeer van het terrein en het geluid ging dan ook in rook op.