Wildeburg door de ogen van Wildeburgers, dag 3 Wildeburg door de ogen van Wildeburgers, dag 3

Voor Cloé zit Wildeburg er op zondagmiddag alweer op. Met de glitters van gisteravond nog in haar haar maakt ze zich klaar voor de reis terug naar Parijs.

‘Morgenochtend moet ik alweer werken. Straks nemen we de bus en dan daarna de trein terug naar Parijs. Het is fijn om vannacht weer in een bed te slapen hoor, maar wat ga ik Wildeburg missen. Het was zo magisch en eigenlijk veel te kort. Wij zullen als pelgrims elk jaar weer terugkomen naar Wildeburg.’

Het is de reis uit Frankrijk dus waard?
‘Zeker weten! In Frankrijk vind je bijna niet zoiets als Wildeburg. Dat je zo dicht bij de DJ kan staan bijvoorbeeld is echt heel speciaal. Weet je trouwens nog het anijsdrankje dat ik je liet proeven? Dat van ons was opgegaan, maar ik kwam net op dat moment een Frans meisje tegen die het ook mee had. Hoe toevallig is dat?’

Wat is voor jou hét hoogtepunt van Wildeburg dit jaar?
‘Oeh, ik denk toch het zwemmen in het meer gisteren. Ik heb dat vorig jaar ook gedaan en het was dit jaar weer heel erg fijn. Ook was gisteravond echt geweldig. We hebben tot acht uur in de ochtend gedanst bij Hutje Mutje, samen met het strand mijn favoriete plek van het festival. Het is zo fijn om in zo’n kleine setting met zo veel mensen te kunnen dansen.’

Welk cijfer geef jij Wildeburg dit jaar?
‘Een 8. Vorig jaar geef ik denk ik een 7,5 en dit jaar was het nog iets beter dan vorig jaar. Waarom ik geen 10 geef? Zo’n soort leraar ben ik, er moet altijd ruimte voor verbetering zijn. Volgend jaar willen wij bijvoorbeeld een tipi huren, dat lijkt mij zo fijn. Ook mag er dan minder modder zijn.’

Is er nog iets dat je tegen de organisatie zou willen zeggen?
‘Camion Bazar zou feestjes moeten komen geven op Wildeburg! Oh, en wat serieuzer: het aantal mensen zit wel echt op de limiet. Het is dit jaar veel drukker dan vorig jaar. Al die mensen zijn heel lief en aardig voor ons geweest, maar de kleinschaligheid verdwijnt wel een beetje. En dat is nou juist wat Wildeburg zo magisch maakt.’

Na een goed ontbijtje en een half uurtje mentale voorbereiding is Lennart van der Wildeburg eindelijk klaar voor het laatste interview. Zou hij nog leven?

‘Ja, ik leef nog! Eigenlijk gaat het echt reuze goed. Gisteren was extreem leuk. We zijn nergens langer dan een half uurtje geweest, rondjes lopen was genoeg. Ik had een glowlight en was daarmee de gids van de groep. Iedereen wilde naar de helling, dus ik dacht: laat ik proberen zoveel mogelijk te verdwalen. Ik nam alleen maar vreemde paden en afslagen en toen, ineens, waren we toch op de helling. Echt heel vreemd.’

Wat is jouw absolute hoogtepunt van Wildeburg?
‘Dat de backflip was gelukt was wel echt erg nice. We hebben daarna ook gelijk cocktails gedronken om het te vieren. Verder zag ik gisteren een bandje met een keytar, dat was super cool. Ook ben ik echt heel goed verdwaalt in alle paadjes. Het was zo donker dat ik niet meer wist of ik nou op de grond of in het water stond. We hoorden ook nog help uit de bamboebosjes komen overdag, maar we konden niemand vinden. Ja, Wildeburg is echt een perfect festival als je van olifantenpaadjes houdt.’

Hoe ziet jouw Wildeburg cijferlijst eruit?
‘De paadjes krijgen 10 diamantjes, sowieso. De lichtshow en de podia en de synergie die tussen beide ontstond krijgt van mij 11 zonnebrilletjes. Ohja, ik wilde ook nog iets negatiefs benoemen. Dat gerucht dat dit de laatste editie van Wildeburg is krijgt van mij 7 Jan-Peter Balkenendes. Een Jan-Peter Balkenende is al heel erg kut, en dat gerucht dat het stopt is 7 keer zo kut.’

Wildeburg was dus mooi?
‘Ja, maar ik zou hier geen jaar kunnen blijven. Je zou kapot gaan van alle lol. Of ik dus weer zin heb om terug naar Lelystad te gaan? Nee, zeker niet! Hier maak je zoveel mee en zie je zoveel dingen die je niet meemaakt. Dit heb ik allemaal geleerd toen ik op zijn kop hing tijdens de backflip en een feest op het kleine eiland ontdekte. Ook vind ik dat de mensen op een festival zoveel mogelijk muntjes moeten kopen om zoveel mogelijk domme dingen te kopen. Dat maakt alles nog mooier.’

Heb je nog een laatste woord voor de lezers?
‘Ja, ik wil een kleine shout out naar Olmo van Kranen doen. Dit zou echt zijn festival zijn en ik vind het jammer dat hij er niet is. Zo met zijn legging zou hij perfect passen hier. Sowieso snap ik niet dat er zo weinig Flevolanders zijn. Alles wat je leest is waar en ik vind dat iedereen die uit de buurt komt hier gewoon moet zijn. Niet dat de andere mensen die hier zijn niet leuk zijn hoor, die mogen er ook zijn. Zoals ik al zei, maar dan ik een kleine rectificatie: het is hier alsof je aanspoelt in een natuurgebied vol met afgekeurde McDonalds speeltoestellen waar je gewoon in mag, terwijl de burgerbar nooit dichtgaat.’