3v12FL jaarlijstjes ’17: de keuzes van Chantal de Reijke

"2017 stond voor mij redelijk in het teken van poppunk-optredens"

Chantal de Reijke ,

De kaarten zijn geschud, de dagen geteld: 2017 zit er bijna op. Om dit bewogen jaar in stijl af te sluiten zullen de redacteuren hun klassieke jaarlijstjes presenteren. Nog één keer zullen ze hun ongezouten meningen over de afgelopen 365 dagen de wereld in slingeren, en kiezen ze hun beste albums, beste nummer, beste optreden én het aanstormend talent voor 2018. Vandaag is redacteur Chantal de Reijke aan de beurt om haar muzikale hoogtepunten van 2017 te delen.

#1: Mallory Knox - WIRED (album)

Vorig jaar stonden deze helden ook al in mijn lijstje, met de belofte van het nieuwe album in het achterhoofd. Dat album, WIRED, kwam dit jaar uit en was alles wat ik ervan verwachtte. Het is rauwer en oprechter dan alles wat de band tot nu toe uitgebracht had en behoort zonder enige twijfel tot een van de beste albums van dit jaar.

#2: Hurts - Desire (album en concert)

Ruim twee jaar hebben fans van Hurts moeten wachten op een opvolger van het prachtige ‘Surrender’. September dit jaar kwam aan het wachten een einde. ‘Desire’ is alles wat je niet verwacht van Hurts: dansbaar en licht. Deze maand stond de band ter ere van het nieuwe album in TivoliVredenburg. Het concert begon wat rommelig, maar was verder even strak en zuiver als altijd. Dit was niet de eerste keer dat ik de band zag, maar hopelijk ook nog lang niet de laatste keer.

#3: LAUV - I Like Me Better (song van het jaar)

Zo rond mei sloop dit liedje mijn wereld binnen. Een zomerse track die wat mij betreft dé belofte van het jaar was. Groot was mijn teleurstelling dan ook toen het liedje in Nederland helemaal niet aansloeg. In de herfst won LAUV in Duitsland echter flink terrein, en met de aankondiging van zijn album en een optreden in Nederland lijkt het nu toch weer een beetje de goede kant op de gaan. Dus, dan maar mijn verwachtingen bijstellen: de belofte voor 2018?

#4: Call It Off in Underground (concert)

2017 stond voor mij redelijk in het teken van poppunk-optredens. Call It Off was daarvan zeker een van de meest memorabele. De energie die rond gonsde in de zaal, ondanks dat het niet heel druk was, heeft een blijvende indruk achtergelaten. Het was een optreden dat alles had: toffe muziek, een band die er zichtbaar zin in had en een publiek dat zich heerlijk mee liet slepen.

#5:Don Broco in TivoliVredenburg (concert)

Na een voorprogramma van 5 Seconds Of Summer, twee uitverkochte concerten in Tolhuistuin én een optreden op Pinkpop slaagde Don Broco er niet in om een van de kleinere zalen van TivoliVredenburg uit te verkopen dit jaar. Opvallend, maar eigenlijk wel fijn. Don Broco is een band die je namelijk van dichtbij mee moet maken. Zo dichtbij dat je nog nét niet het zweet van de band opvangt. En nu kon dat dus ook in Utrecht. De band was strak, energiek en de nieuwe muziek belooft heel veel goeds voor het album dat volgend jaar uitkomt!