Beyond Flevoland: Met Abel en Remy van Midas op Noorderslag

De Noorderslag van twee Flevolanders en een trotse verslaggever

Daphne Borst ,

In Flevoland schijnt de zon maar in Groningen sneeuwt het. Op zaterdag 16 januari treedt Midas op tijdens Noorderslag. Midas, een singer-songwriter uit Zutphen wordt hierbij vergezeld door een groep knappe koppen van het Conservatorium in Amsterdam. Twee leden van deze groep, Abel Tuinstra (toetsen) en Remy de Boer (drums), komen uit Flevoland et voilà, uw redacteur vertrekt. Beyond Flevoland, op naar Noorderslag.

De reis naar Groningen is vanuit Flevoland een lange, maar de band heeft het er voor over. Midas mag in de Patio op Noorderslag staan, hét muziekfestival waar veelal nieuwe Nederlandse acts en talenten ontdekt worden. Niet alleen dat, ook de Popprijs wordt er uitgereikt. Een belangrijke dag dus, waar de band met liefde voor naar Groningen afreist.

Het optreden

Om kwart over negen treedt de band op, daarvoor wordt er gerepeteerd en gegeten met andere artiesten. Het optreden zelf verloopt soepeltjes, misschien iets te soepel. 'We hadden wel heel goed geoefend,' vertelt Abel na afloop, 'maar we speelden misschien wel iets te geoefend.' Een ander nadeel was dat de band netjes in een rijtje stond opgesteld. 'Daardoor konden we eigenlijk heel weinig oogcontact met elkaar maken.' Drummer Remy vult aan 'als we naar elkaar wilden kijken moesten we net iets te ver buigen, of er moest een gitarist naar achteren stappen.'

Al die nadelen wegen gelukkig niet op tegen het verlopen van het optreden. De muziek wordt prima gebracht, en hoewel de band inderdaad zichtbaar goed geoefend heeft, blijkt het publiek dat totaal niet erg te vinden. Het publiek is enthousiast maar blijft bescheiden, iets wat goed past in de sfeer van de muziek die veelal ingetogen blijft. Dit komt overeen met de recensie van onze vrienden van landelijk. Er worden tijdens het optreden geen vreemde trucs uitgehaald. De enorme hagel op het dak tijdens het openingsnummer voegt misschien juist daardoor precies genoeg toe aan de sfeer: buiten is het koud, binnen is het warm en fijn. Na afloop worden er stapels met cd'tjes uitgedeeld. Iedereen krijgt het voorproefje op het album mee, om thuis nog eens terug te luisteren. De spullen worden razendsnel weer ingepakt. 'En nou gaan we drinken hoor!' roept Abel. Daar is iedereen het mee eens, en al gauw verdwijnt de band naar de backstage om deze belofte waar te maken. 

Birth of Joy

Een onbekend aantal biertjes later is de band terug van de backstage. Er wordt nog even verbaasd opgekeken naar de winnaar van de Popprijs (‘New Wave? Toch beter dan Kensington hahaha’) en  dan kan de band eindelijk ook zelf optredens gaan kijken. Flevolanders Abel en Remy zijn het meest benieuwd naar Birth of Joy.  'Wist je dat die drummer als eerste ooit met een tien is afgestudeerd aan het conservatorium van Amsterdam?' roept Abel enthousiast bij binnenkomst. Ook Remy, die er even later bij komt, brengt dit feitje. Het optreden van Birth of Joy maakt de jongens enthousiast, en onder de indruk van het optreden wordt er nog een drankje gedaan. 

Afterparty

Na groot gedoe met polsbandjes dat ging van 'maar hoe werkt dit dan, kan daar geld op?' tot 'wacht, we krijgen dus wel een bandje, maar géén tegoed?' en het nuttigen van nog meer drankjes wordt het tijd voor een ruigere act. De Likt, de afsluiter in 3voor12's eigen tent maakt iedereen in de war en zweept iedereen op. De andere helft van de band staat intussen bij Tears & Marble een beetje tot rust te komen. 'Kom, daar gaan we heen,' stelt Remy voor, en zo geschiedde.

Abel maakt een toren van bierbekers ('Ik wil de locals ook een beetje steunen!') en de rest danst en praat nog wat. Ook gitarist Harry steunt de locals met een muts van Eurosonic Noorderslag. 'Hij was maar een tientje bij de official merchandise!' roept hij, en de rest vindt het prachtig. Er wordt nog even kort gekeken bij Haty Haty, maar als dat klaar is, is de band dat ook wel. Na nog wat napraten over het toffe optreden en de avond vol bands en nieuwe mensen, vertrekt de band dan toch echt naar het hotel. De afterparty wordt niet meer bezocht, maar de band vindt het goed geweest. Over het hotel zijn ze nog even enthousiast. Het hotel is op een boot, eigenlijk is het voor oude mensen maar nu mogen wij er slapen!' roept Abel.