Clean Pete is geen frisse vlinder meer na drie dagen WTWTA ‘16

Hoe ‘clean’ is de bungalow van de Brabantse tweeling?

Tekst: Lennart van der Burg, foto's: Remco van Beurden ,

De Brabantse tweelingzussen Loes en Renée, beter bekend als Clean Pete, spelen zondag vroeg op de middag in WTWTA’s Action Factory. Dit betekent niet dat ze rustig aan doen tijdens de eerste twee festivaldagen. Zo lagen ze op vrijdag pas om vijf uur ’s ochtends in bed, na een afterparty bij Afterpartees. 3voor12 Flevoland bezocht de dames voor een kleine bungalowinspectie.

Wat is jullie eerste indruk van het festival?
Loes: ‘Toen we gisteren hier in onze bungalow stapten en zagen de vaatwasser, de sauna en de fles Jäger in de vriezer, dacht ik: dit is een festival naar ons hart.’

Renée: ‘En dan dat uitzicht, met die huisjes aan het water! Ik dacht altijd dat Centre Parks iets heel debiels was, voor tokkies en zo, maar nu we hier zijn is mijn beeld met hondertachtig graden gedraaid – ik zou wel ieder jaar willen gaan nu. Toen we vijftien waren gingen we nog wel naar Lowlands, maar tegenwoordig blijven we nooit slapen op festivals. Dat komt ook omdat de faciliteiten nooit zo goed zijn als nu. We hebben hier trouwens wel een beetje opgeruimd hoor, toen we hoorden dat jullie kwamen.’

Wat hebben jullie gisteren gedaan?
L: ‘We hebben eerst Fresku gezien. Daar zet ik thuis niet elke dag een cd van op, maar dat was live heel goed.’

R: ‘Daarna zijn we naar dat factory-ding gegaan, waar we morgen spelen. Toen dachten we wel even: wow, het is zo mooi, en zo megadruk! We stonden ’s nachts bij Nightbirds, de afterparty van Afterpartees. Dat was heel leuk: er mochten volgens mij maar 18 man in, maar we stonden zeker met 35 mensen.

L: ‘Van de muziek heb ik niet veel meegekregen – was het een goeie zanger, waar gingen die liedjes over? Waren we totaal niet mee bezig, met zo’n groot feest. Vervolgens zijn we naar The Cycle Centre gegaan, waar de dj bezig was met een soort jeugdsentiment nineties-set. Toen we heel hard op The Offspring stonden mee te gillen, dacht ik wel even: nu moeten we een stapje terugnemen, anders hebben we overmorgen geen stem meer. Uiteindelijk heb ik me daar toch niet veel van aangetrokken. Eigenlijk is dit de beste voorbereiding voor een optreden ooit: je zit direct helemaal in de festivalsfeer en bent net zo kapot als het publiek, waardoor je helemaal kunt levellen. Ik hoef niet als één of andere frisse en fruitige vlinder op het podium te staan.’

R: ‘Ik vond het gisteren wel jammer dat er geen bar was in die bungalow, maar vanmorgen dacht ik: dat was eigenlijk perfect, anders was ik vandaag niets waard geweest. Ik ben wel benieuwd naar onze show morgen, want toen ik die moshende mensen gisteren zag, dacht ik: ik weet niet of zij wel hun hart kunnen ophalen bij ons, op zondag om twee uur. Maar we hebben gelukkig heel wat mensen gesproken die hebben beloofd dat ze komen.’


Verder nog iets gedaan?
L: ‘We hebben allebei geen tv thuis, dus we hebben hier na Fresku vier afleveringen Without a Trace zitten kijken. En vanmiddag keken we naar een marathon van The Hills.’

R: ‘Thuis zou televisie zo’n automatisch ding zijn, maar hier geniet ik enorm van.’

L: ‘Het zwembad was ook leuk. Normaal ben ik bang voor glijbanen, maar na één glijbaan wilden we overal vanaf. Het voelde een beetje als een kinderfeestje.'

Beleven jullie het festival ieder nog op een andere manier?
L: ‘Precies op dezelfde manier eigenlijk. We zijn nooit twee meter van elkaar geweken gisteren volgens mij, al was dat bij Nightbirds in die bungalow van 10 vierkante meter ook onmogelijk om elkaar kwijt te raken. Tja, we klinken misschien als een Siamese tweeling, maar dat zijn we natuurlijk ook een beetje.’

R: ‘Meestal houdt Loes het wat langer vol en wil ik eerder naar huis, maar dit weekend zit ik er goed in. Onze zus Lonneke, die ook mee is, is eigenlijk meer die hard dan wij. Maar gisteren voelde ze zich niet zo lekker, dus ging ze eerder naar huis. Nu staat het 1-0 voor ons.’

Willen jullie nog graag andere bands zien dit weekend?
L: ‘My Baby natuurlijk, de Jeugd van Tegenwoordig en Admiral Freebee. DJ St. Paul gaan we ook heen: die draaide nog op onze verjaardag.’

R: ‘Morgen zullen we waarschijnlijk alleen Joep Beving zien, omdat hij voor ons speelt. Daarna is de kans groot dat we te moe zijn om iets te doen, dan is het inpakken-wegwezen.’


Moet het publiek nog wat doen om een toegift van jullie te krijgen?
R: ‘Heel veel liefde geven.’

L: ‘Hoe moeten ze dat doen dan?’

R: ‘Dat mag jij bedenken.’

L: ‘Het liefste zie ik de toeschouwers een keertje lachen en een keertje huilen. En een moshpit aan het einde.’

R: ‘Dat zou een unicum zijn. Moet dat wel in het artikel? Straks staan er allemaal mensen in de zaal die totaal iets anders verwachten.’

L: ‘Ah joh. Als mensen bij ons een moshpit maken, gaat Renée stagediven én spelen we een toegift.’

Willen jullie nog iets of iemand een cijfer geven?
R: ‘Het festival krijgt van mij een negen – en normaal geef ik héél lage punten hoor. Maar het comfort, het uitzicht, het chillen overdag en de muziek ’s avonds: we zijn oprecht aan het genieten. Het voelt meer als een vakantie dan als een festival.’

L: ‘Dit interview vinden we ook heel gezellig, dat geven we een negen.’

R: ‘Al hebben we het nog niet gelezen, dus dit is nog onder voorbehoud.’

L: ‘Da’s waar. Als we het mogen teruglezen en rectificeren, wordt ’t een negen en een half.’