‘Ik jaag mensen weg uit de rij, zodat ik eerder naar binnen kan!,’ vertelt een bezoeker trots. ‘Dan zeg ik gewoon, “wie van jullie heeft er net een scheetje gelaten, iemand hier heeft een scheetje gelaten.” Dan gaan ze naar elkaar wijzen, en als ze klaar zijn met ruzieën gaan ze weg.’ De rij voor Nightbirds valt in vergelijking met de rij voor FreshCotton nog behoorlijk mee. ‘Misschien betekent dat wel dat het daar heel leuk is, maar misschien kijken de mensen gewoon niet verder dan hun neus lang is,’ verklaart een wijze wachtende bezoeker.
WTWTA ‘16: Crowdsurfen, cowboyhoedjes en Lookapony in bungalow 101
Afterparty bij Afterpartees loopt geheel volgens plan compleet uit de hand
In drie bungalows breken vrijdagavond de eerste afterparty’s los van Where The Wild Things Are. De rijen voor iedere bungalow zijn lang en iedereen die wacht, wordt in nieuwsgierigheid gehouden, want er mogen maar achttien mensen naar binnen per bungalow. In bungalow 101, Nightbirds, wordt een afterparty georganiseerd door Afterpartees. De achttien mensen die daar binnen waren, weten het feestje wel te bouwen.
Scheetjes in de rij
Eenmaal binnen wordt al gauw duidelijk waarom buiten zoveel mensen staan: er mogen per bungalow maar achttien mensen naar binnen in verband met de brandveiligheid. Vooral bij de voordeur wordt hier goed op gelet, maar via de achterdeur komt stiekem al een negentiende bezoeker binnen. De muziek staat in ieder geval hard, de bungalow wordt steeds voller en de meeste mensen die binnen zijn, hebben het naar hun zin. De enige bezoekers die twijfelen zijn twee dames vlakbij de draaitafel. ‘We vinden het maar niks, eigenlijk willen we naar bungalow 111, bij Where The Worst Things Are. Buiten is het alleen te koud, en we willen niet meer in de rij.’
Alle anderen hebben het gelukkig goed. “Ik ben nog niet in een andere bungalow geweest, maar deze is echt tof,” vertelt een bezoeker nog. Een bezoeker in een koeienpak vindt het ook leuk. “Ik vind alleen die uiers op mijn pak helemaal niks, het is gewoon een rode vlek!”
Kafkaeske situaties
Rond twee uur begint Lookapony, een trashy garage band uit Eindhoven. Er wordt druk gesoundcheckt en nieuwsgierig toegekeken. De host Niek Nellen, zanger van Afterpartees, benadrukt nog even dat we vanavond écht maar met achttien man in de bungalow zijn en dan kan het feest beginnen. Het wordt, zoals de Niek al aankondigde, een haast kafkaeske situatie in de bungalow.
Fotografen staan intussen al klaar voor een paar leuke kiekjes, maar zo makkelijk wordt het ze niet gemaakt. Het publiek beweegt inmiddels als een kolkende massa door de voormalige woonkamer van Nightbirds en iedereen moet daar in mee. De band wordt telkens net niet van het geïmproviseerde podium (een tapijt) af geduwd door de wilde bezoekers. De fotografen hebben inmiddels een rustig hoekje gezocht, en maken vanaf daar hun foto’s. De woonkamer zit vol adrenaline, en iedereen die aanwezig is gaat goed los. Uw verslaggever van dienst wordt op een onbewaakt moment opgetild en langs het plafond gedragen, als een volleerd crowdsurfer.
Oogje dichtknijpen
De microfoon van de zanger gaat nog een paar keer om, evenals de speaker naast het podium. Er wordt gecrowdsurfd en er worden hoedjes overgegooid. De beveiliging heeft inmiddels in de gaten dat er misschien iets meer mensen binnen staan dan de bedoeling was, maar knijpt gelukkig een oogje dicht bij het zien van het feest wat er gaande is.
Aan het eind van het laatste nummer gaan ook de zanger en zijn gitaar de lucht in, en dan is het alweer afgelopen. Host Niek is enthousiast, maar wil nog even zijn punt benadrukken: “Als de brandweer het vraagt, waren we de hele tijd maar met achttien mensen!”