WTWTA ’16: In de zwaan met Bird – ehh, Birth of Joy

‘We kunnen wel proberen een bungalow te confisqueren?’

Tekst: Lennart van der Burg, foto's: Wilco Steeneveld ,

Om 12.00 uur ’s middags verzamelt Birth of Joy zich bij het meertje van de Eemhof. Vroeg voor WTWTA-begrippen, maar een tochtje over het meer is de ideale manier om een beetje wakker te worden. De rockers brachten anderhalve week geleden hun nieuwe album Get Well uit (nu nog te horen op 3v12’s Luisterpaal!) en spelen vandaag om 15.30 uur in de grote Willem Ruis-tent. 'Blijft ‘ie wel drijven? Ik vind deze zwaan nog geen halve punt waard.'

Hebben jullie er een beetje zin in?
Bob: ‘Nou, het voelt nog wel vroeg.’

Gertjan: ‘Normaal gesproken is 12.00 uur niet vroeg voor ons, maar we hadden gisteren en show in Venlo en kwamen pas rond 4 uur terug.’

Kevin: ‘Kunnen we CenterParcs niet gewoon recenseren, hier ergens in een cafeetje of zo? De zwaan is nog vies. Blijft ‘ie wel drijven? Ik vind deze zwaan nog geen halve punt waard. Ik ben hier als kind wel vaak in CenterParcs. Dat was lachen: beetje boogschieten en zo. Het is wel wat meer verpauperd nu.’

GJ: ‘Ik vond de halve liters Jupiler in CenterParcs' plaza vooral leuk.’

B: ‘Voor mij was de wildwaterbaan het hoogtepunt.’

Ik moet jullie wat bekennen: toen ik voor het eerst over jullie hoorde, dacht ik dat jullie Bird of Joy heetten.
K: ‘Vandaar de zwaan zeker?’

GJ: ‘Ja, we zijn eergister nog aangekondigd als Bird of Joy, door een of andere Canadees bij Podium Asteriks in Leeuwarden. We horen het wel vaker, dus. Toen we bij onze vorige cd een vogel op de cover plaatsten, was de verwarring compleet. Maar dat hadden we achteraf pas door.’

Het Eemhof-meertje is klein en dus proberen we de zwaan onder een bruggetje door te sturen. Het bruggetje is helaas te laag voor de hoge zwaan. ‘We moeten achteruit en dan harder vooruit, die kop moet eraf.’ We doen ons best, maar het mag helaas niet baten.

Jullie speelden in 2014 voor het laatst in de polder, op Lowlands. Wat is er sindsdien veranderd binnen Birth of Joy?
K: ‘Twee nieuwe platen: een live-album en een studio-album.’

GJ: ‘We kregen vaak de vraag of we een live-album wilde uitbrengen, omdat de energie anders is. Al hebben we niet per se geprobeerd om die live-energie weer op onze nieuwe plaat te krijgen, het is een beetje zonde als je bij het ene met het andere bezig bent. Een live-album is een live-album en een studio-album is een studio-album. Bij Prisoner maakten we voor het eerst echt goede studio-opnames, ditmaal doen we het voor de tweede keer: daardoor weten we nog beter waar we mee bezig zijn.’

Werkt ‘ie wel goed live, jullie nieuwe plaat?
GJ: ‘Het is voor het publiek soms nog een beetje wennen, maar we duwen het gewoon door hun strot.’

Dan varen we langs een bungalow waarbij bier op de steiger staat. De bungaloweigenaar biedt de jongens een biertje aan, wat ze aanvankelijk beleefd afslaan: het is nog vroeg. Maar als blijkt dat de bungaloweigenaar ook Guinness heeft, kan Gertjan toch niet weigeren.’

K, starend naar de gekleurde ballen die bij de afterpartybungalow van FreshCotton drijven: ‘Kijk wat er allemaal in het water ligt daar. Ze hebben de Eemhof aardig verneukt.’

Denken jullie dat Where The Wild Things Are zijn naam een beetje eer aan doet?
B: ‘Ik hoop dat het publiek een beetje wakker is. Wij zijn dat tegen die tijd wel hoor: we spelen om half vier, dat komt wel goed.’

GJ: ‘Waar komt die naam eigenlijk vandaan? Ik vind het maar moeilijk, “Wherrre The Wild Things Arrre”. Net zoals “Serrrrious Rrrrequest. Komt door m’n Leidense accent, met die R. Doe mij dan maar Appelpop.’

Wat is het wildste publiek waar jullie ooit voor hebben moeten spelen?
K: ‘Bij Green Man Festival in Engeland. Daar moesten naderhand de hekken weer worden vastgezet. En dat kwam niet eens omdat er een grote pit was: iedereen was gewoon keihard aan het dansen.’

Zien jullie veel gekke dingen vanaf het podium?
K: ‘Tijdens een show in Frankrijk was er een man het podium opgeklommen om in het publiek te springen, maar niemand wilde hem opvangen. Toen de security hem van het podium kwam halen, klemde hij zichzelf vast aan een paal. Ze kregen hem uiteindelijk los, maar later klom ‘ie weer het podium op. Hij ging echter onderuit en lag hij vervolgens twee minuten knock-out achter me. Wij zaten intussen nog middenin een nummer. Ik stond nog gitaar te spelen terwijl hij achter me werd weggesleept.’

Moet het publiek tijdens jullie show vandaag nog wat doen, om de wilde belofte waar te maken?
B: ‘Ik zou het heel vet vinden als iemand in een rolstoel gaat crowdsurfen.’

GJ: ‘Of op een krokodil.’

B: ‘Dan wil ik ook meedoen.’

Blijven jullie slapen?
B: ‘We hebben wel gevraagd of we een bungalow mochten, maar dat mocht volgens mij niet.’

GJ: ‘Nederlandse bands krijgen meestal geen slaapaccommodatie op festivals in eigen land.’

B: ‘Ik wil eigenlijk best blijven vanavond.’

GJ: ‘We kunnen wel proberen een bungalow te confisqueren.’

B: ‘Misschien mogen we wel bij De Staat blijven slapen?’

GJ: ‘Rocco stinkt.’