De eerste band van de avond is het Drontse duo The Croakers, die met slechts een gitaar en drumstel de meest muzikale rock van Flevoland weten te maken. De jongens zitten allebei op het conservatorium in Enschede en dat is goed te horen. Zo is de drumbeat van The Witch verrassend fris en ongelooflijk stampend. Ook gitarist en zanger Jeroen Nielen is lekker op dreef. In het midden van de set is hij ietwat afwezig waardoor de zang iets achterblijft op de muziek. Maar het door een shuffle gedreven laatste nummer maakt dit kleine dalletje meer dan goed. Als The Croakers zo blijven rocken zijn ze een hele grote kanshebber bij de finale.
The Croakers zijn de grote winnaar in De Klos
Hoewel het Emmeloordse publiek met deze bands uiteindelijk de grootste winnaar is
Zaterdagavond was de derde en laatste voorronde van Flavourland in De Klos in Emmeloord. De avond begint met de presentatoren Yorgos en Olmo die stilstaan bij wat er in Parijs de avond ervoor is gebeurd. Ze benadrukken dat het belangrijkste is dat we ons niet laten afschrikken en blijven genieten van optreden en optredens. De Klos stemt toe. Genoten wordt er gelukkig zeker vanavond met een line-up die als finale opzichzelf helemaal niet gek was geweest.
The Croakers steken boven alles uit
De Sweet Whites zijn nooit saai
Na The Croakers is het Urkse Sweet Whites aan de beurt om te laten zien wat ze in huis hebben. Dat doen ze dan ook zeker. De volle set zit vol met nummers die allemaal een andere kant op gaan. Het gaat van rock tot dance en van zacht tot hard. Deze veelzijdig zorgt ervoor dat het nooit saai is om naar de Sweet Whites te kijken, hoewel de Urkse achterban bij deze beleving natuurlijk een zijn steentje bijdraagt. Toch is dit niet het beste optreden van de Sweet Whites ooit. Zanger Jangeert heeft duidelijk de tijd nodig om erin te komen en de rest van de band is, misschien wel door spanning, ook best afwezig.
Rockende Greyhound Bastards weten zich niet te onderscheiden
In het midden van de avond staan de Greyhound Bastards gepland. En dat is maar goed ook, want als eerste act had de harde en progressieve stonerrock zeker niet zo’n noise accepterend publiek gehad als nu. De band heeft behoorlijk wat ervaring in zich en dat vertaalt zich naar de muziek. Maar na twee nummers is het nieuwe er wel af en klinkt de band als een dertien in een dozijn stoner band. Nergens weet de band zich echt te onderscheiden. De muziek is niet strak genoeg om écht aangrijpend te zijn en het experiment wordt teveel in de zang gezocht, met onverstaanbaarheid tot gevolg. De Greyhound Bastards zijn erg goed, maar niet heel erg vermakelijk.
De Smalltown Heroes hebben iets te pakken, maar zijn er nog niet
Als vierde act mag Smalltown Heroes aantreden. De jonge band won laatst nog de Flevolandse voorronde van de popronde en zal 28 november aanstaande een optreden geven tijdens de landelijke finale in de Q-factory in Amsterdam. In De Klos klinkt de band vanaf het begin fris en energiek en her en der danst het publiek goed mee. De zanger heeft er duidelijk zin in vanavond en staat vol enthousiasme de nummers te zingen. Toch mist er iets. De band is niet erg strak en ook muzikaal zitten de nummers nog niet goed in de vingers. Ook aan interactie op het podium met elkaar schort het een en ander. De Smalltown Heroes hebben een frisse kijk en écht wat leuks te pakken, maar moeten dit nog verder uitdiepen willen ze kunnen winnen.
Contrast is een verademing
Na een avond vol bandgeweld mag Contrast als rapper samen met zijn producer/DJ de avond afsluiten. Wat een verademing is Contrast. Hij is de eerste vanavond die écht zelfverzekerd van zichzelf en van zijn muziek op het podium staat. Zonder al te veel poespas weet Contrast een vol kwartier hiphop heel sterk en interessant te houden. De Beats zijn dansbaar en de raps sluiten perfect hierop aan. Contrast is duidelijk zichzelf gebleven en maakt hip-hop om zijn liefde voor het genre, niet omdat het zo stoer is. Dit maakt hem in alles wat hij zegt en doet geloofwaardig. Als er soms iets meer spanning in de muziek zou komen, vooral in het tempo van de raps in verhouding met de beats, dan kan Contrast zomaar eens over negen maanden in de Melkweg staan.
De uitslag
Al is de avond volgepakt met goede bands, de jury heeft het niet lastig. The Croakers hebben namelijk een toon gezet die de rest van de avond niet wordt geëvenaard. Hierdoor mogen zij als winnaar naar de finale in De Underground op 11 december. De publieksprijs gaat naar de Sweet Whites, zij hebben alleen niet genoeg stemmen weten te verzamelen om rechtstreeks naar de finale te kunnen. De winnaars van Lelystad en Almere, respectievelijk Sonic Bloom en Arsenic Motion, hebben namelijk meer mensen stemmen weten te verzamelen en zullen dus mogen aantreden in de finale.
Wildcard
Gelukkig mag de jury nog twee wildcard plaatsen weggeven voor de wildcardbattle, samen met de winnaars van Vers op 29 november in de BG- 22-24. Tijdens die wedstrijd zullen vier acts strijden om de laatste twee plaatsen in de finale van Flavourland. De jury mag uit alle avonden twee acts kiezen voor deze wildcardbattle. De jury kiest voor Contrast en de Sweet Whites. Deze beide acts hebben veel indruk gemaakt en laten zien dat zij eigenlijk ook in de finale thuishoren. Over twee weken weten we ook of het deze twee bands is gelukt om door te stromen naar de finale. Het belooft een spannende wedstrijd te worden.