Na Fuzz’ tweede album al tientallen keren te hebben beluisterd, ken ik nog maar één songtitel. Dat maakt verder niet uit, want vanaf het eerste nummer ‘Time Collapse pt II / The 7th Terror’ stap je in een achtbaan voor een luide, hobbelige gitaartrip, waarmee je in volle vaart door de meest krappe bochten dendert. De garagerock-supergroep betreedt misschien geen ongebaande paden, maar hun tweede album is voor de rest puur spierballenvertoon: pas na zevenenzeventig minuten laat het de luisteraar – die inmiddels onder de blauwe plekken zit – weer los.
3v12FL jaarlijstjes ’15: de keuzes van Lennart van der Burg
Van beste albums en songs tot aanstormend talent
De kaarten zijn geschud, de dagen geteld: 2015 zit er bijna op. Om dit bewogen jaar in stijl af te sluiten presenteren de redacteuren van 3voor12 Flevoland hun klassieke jaarlijstjes. Nog één keer geven ze hun ongezouten meningen over de afgelopen 365 dagen, en kiezen ze hun beste albums, beste nummer, beste optreden én het aanstormend talent voor 2016. Vandaag is hoofdredacteur Lennart van der Burg aan de beurt om zijn muzikale hoogtepunten van 2015 te delen.
Album van het jaar #1: Fuzz - Fuzz II
Album van het jaar #2: Kendrick Lamar - To Pimp a Butterfly
Kendrick Lamars derde plaat kan je dit jaar simpelweg niet negeren. Qua boodschap is To Pimp a Butterfly sowieso het meest urgente album van 2015, maar daarnaast is het een behoorlijke ballsy move van Kendrick om op zo’n soulvol jazz-geluid te leunen – elementen die mooi samenkomen op de soms wat tegendraadse anthem ‘Alright’. Knap ook dat Kendrick ondanks al het bezongen onrecht, de war outside en days of frustration nog lichtpuntjes blijft zien.
Album van het jaar #3: The Weeknd – Beauty Behind the Madness
The Weeknd is zo’n gladde motherfucker dat ik mij bijna schaam om hem in mijn jaarlijstje op te nemen. Maar zijn vijfde album bevat de beste popproducties van het jaar – en dan heb ik het niet alleen over megahit Can’t Feel My Face. Álle veertien nummers van zijn Beauty Behind the Madness stonden dit jaar in de Billboard R&B/Hiphop Top 50. Met zo’n duizelingwekkende score is het eigenlijk helemaal geen schande dat The Weeknd mijn andere potentiële lijstjeskandidaten Tame Impala, Foals en Floating Points dit jaar voorblijft.
Song van het jaar: Fresku - Nooit Goed
Ik beschouw Fresku’s ‘Nooit Goed’ als een tweeluik, in combinatie met de titeltrack van zijn album Nooit Meer Terug. In dat nummer vertelt Fresku dat hij op jonge leeftijd al bang was dat hij qua vooruitzichten ‘klaar was’. Dat is pijnlijk herkenbaar voor iemand die zijn afstudeerdiploma behaalde op het hoogtepunt van de economische crisis, toen iedereen ontslagen in plaats van aangenomen werd. Ik zag mijn dromen steeds verder afdrijven, en was niet de enige: ook vrienden worstelden om weer terug in de ‘loop’ te komen. Met ‘Nooit Goed’ deelt Fresku de tweede rake klap uit: ‘Mensen zien wat je ervoor krijgt, maar niet wat je erin stopt. Hoe je jezelf erin stort totdat je bijna instort.’ Heerlijk om zo eens gehoord te worden, maar Fresku geeft je geen ruimte om nog langer zielig te blijven doen: in plaats van bij de pakken neer te zitten, beveelt hij je om nooit op te geven.
Concert van het jaar: Afterpartees op Where The Wild Things Are '15
Natuurlijk was Afterpartees’ show op 3v12 Flevolands’ eigen Gimme Shelter Festival óók een hoogtepunt, maar hun optreden op Where the Wild Things Are vond ik net iets bijzonderder. Hun debuutplaat Glitter Lizard lag vers in de winkels en veel WTWTA-bezoekers zagen de Limburgse rockers in de Eemhof voor het eerst live optreden. Vanaf het eerste nummer slaat de vlam al in de pan en vliegen tientallen biertjes door de lucht. Het is de enige show waar ik ooit veertigers en vijftigers met een grote glimlach op hun gezicht heb zien losgaan in een moshpit tijdens (een cover van) Taylor Swifts’ ‘Shake It Off’. Als je dat voor elkaar krijgt, ben je een hele grote.
Aanstormend Flevolands talent: Lövestad
In 2015 verscheen Lövestad opeens op de 3v12 Flevoland-radar: een house-duo met Lelystedeling Sjors Lammertink, dat in korte tijd vijfentwintig live-jams op YouTube zette. Daarop maakte Lövestad een enorm gretige én goede indruk, iets wat zelfs de boekers van Berlijns meest prestigieuze club Berghain opviel. Zij vroegen het duo in oktober voor een show in de Panorama Bar met onder andere Jamie XX, die mijn jaarlijst net niet haalde. Misschien dat dit Lövestad volgend jaar wél lukt?