Op Lowlands gaf Tineke ‘Tenfold’ Hussaarts 3voor12 Flevoland een heuse primeur, door op haar iPhone alvast de artwork van haar EP’s te tonen: honderd hoesjes die samen tien Tineke’s vormen. ‘Ik wil alles in tienvoud doen, dus bedacht ineens om tien Tenfolds over honderd EP’s te verspreiden, die samen één geheel vormen. Toen ben ik samen met kunstenares en goede vriendin Merel Jansen een weekend om de tafel gaan zitten. Uiteindelijk kosten ze tien euro per stuk, maar geloof me: met de uren aan handwerk die daar in hebben gezeten is dat een heel mooie prijs.’ De EP is ook gratis via internet te beluisteren. ‘Ik wil de luisteraar niet meer vragen dan ik er zelf voor over zou hebben. Zelf koop ik ook bijna nooit meer een cd, dus vind ik dat iedereen mijn muziek mag luisteren en downloaden zonder ervoor te hoeven betalen. En mochten er mensen zijn die toch iets fysieks willen, dan moeten ze ook iets speciaals ontvangen.’
‘Het enige wat Tineke Hussaarts in de weg staat, is Tineke Hussaarts’
Emmeloordse singer-songwriter Tenfold gooit schroom van zich af met debuut-EP
Na vier jaar Popacademie staat de Emmeloordse singer-songwriter Tineke ‘Tenfold’ Hussaarts nu volledig op eigen benen. Met haar debuut-EP rekent ze af met haar twijfels en onzekerheden. ‘Hoe vaak wil je niet meer-meer-meer en beter-beter-beter, zonder te aanvaarden dat wat je nu hebt goed genoeg is?’
Stappen maken en wegrennen
Een halve maand later is ook de cd daadwerkelijk verschenen en kunnen we het gelukkig ook over de inhoud hebben. Al vanaf het eerste nummer What We’re Running From wordt de luisteraar geconfronteerd met Tenfold’s twijfels en overpeinzingen. ‘Het gaat over het overwinnen van de angsten waar je normaal voor wegrent. Ik de beginperiode van Tenfold worstelde ik heel erg met de vraag welke kant ik op moest gaan en of ik wel goed genoeg was. Ik wilde dat de stappen die ik zou maken puur genoeg zouden zijn, ik wilde dichtbij mezelf blijven. Ik legde dat probleem voor aan een coach op de Popacademie en die zei: “Het enige wat Tineke Hussaarts in de weg staat, is Tineke Hussaarts.” Dat vond ik zo treffend dat ik me daardoor heb laten inspireren voor dit nummer. Ik vind het heel spannend, maar wil dit soort obstakels juist overwinnen.’
Wie Tenfold ooit live heeft gezien, zou niet geloven dat hetzelfde meisje onzeker is over haar kunnen: op het podium komt de Emmeloordse juist zelfverzekerd en nonchalant over. ‘Maar dat staat in contrast met wat mensen níet zien,’ reageert Tineke. ‘Ik ben ook onzeker en daarnaast zeer perfectionistisch, dus twijfel ik over vrijwel iedere keuze die ik maak. Het is me naar mijn idee niet aan komen waaien: voor het vwo ben ik in eerste instantie gezakt, hoewel ik daar zo hard mogelijk voor heb gewerkt en op de Popacademie had ik het idee dat ik onderaan stond en de rest veel beter was dan ik. Ik heb flink moeten bikkelen om nu te kunnen zeggen dat ik blij ben met wat ik gemaakt heb.’
Hoopvolle boodschap
Tineke lijkt alle schroom van zich af te werpen tijdens het tweede nummer van haar EP, in het rijkelijk gearrangeerde The Foolish One. ‘Daar zat eerst alleen een fluitje bij, maar dat is een beetje uit de hand gelopen. Toen ik in het voorprogramma van Tommy Ebben in de Klos stond, vroeg ik zijn trompettist of hij wilde meedoen en dat werd superleuk, dus wist ik gelijk: oké, ik wil sowieso een trompet op de EP-track. Vervolgens kwamen daar ook nog een ambient-gitaar en allemaal andere toevoegingen bij. Maar ik wilde wel dat het nummer met alleen zang en gitaar overeind zou blijven, als dat in een liveoptreden allemaal zou wegvallen.’ Voorlopig is ze niet van plan een live-band om zich heen te verzamelen. ‘Als je alleen speelt, heb ik het idee dat je meer kunt inspelen op de mensen die er zijn en zo een show samen met het publiek maakt.’
Echt treurig wordt het nooit op Tenfold’s EP: alle nummers lijken een hoopvolle achterliggende boodschap te hebben. ‘Ik probeer het publiek ook iets te brengen waarin het zichzelf herkent. Dat vind ik zelf het mooiste: dat je een nummer opzet en denkt: what the fuck, dit lijkt wel voor mij geschreven. Ik ben zelf de afgelopen vier jaar tegen veel dingen aangelopen en heb veel moeten reflecteren, zodat ik na elk obstakel weer verder kon. Dat is iets wat iedereen misschien wel herkent en wat je ook terug hoort in Waiting For Me. Daar zing ik over de perfecte wereld waar ik naartoe werk, terwijl ik daar soms al middenin sta of er gewoon aan voorbij loop. Hoe vaak wil je niet meer-meer-meer en beter-beter-beter, zonder te aanvaarden dat wat je nu hebt goed genoeg is?’
De wereld wacht
Tineke is dus absoluut tevreden met haar eerste EP. ‘Ik heb me voor honderd procent gegeven en had het denk ik niet beter kunnen doen. Wat ik nu wil? Ik toer binnenkort met de Popronde heel Nederland door en zou het echt te gek vinden als ik uiteindelijk op Noorderslag / Eurosonic kan staan. Verder vind ik het belangrijk dat nog veel meer mensen mij leren kennen. Tenfold zit dan wel op de wereld te wachten, maar de wereld nog niet op Tenfold – daar moet ik dus zelf verandering in brengen.’