3v12FL jaarlijstjes '14: de keuzes van Bas Visscher

Van beste albums en songs tot aanstormend talent

Tekst: Bas Visscher ,

De kaarten zijn geschud, de dagen geteld: 2014 zit er bijna op. Om dit mooie jaar - waarin 3voor12 Flevoland zijn herstart maakte - in stijl af te sluiten zullen de redacteuren hun klassieke jaarlijstjes presenteren. Nog één keer zullen ze hun ongezouten meningen over de afgelopen 365 dagen de wereld in te slingeren, en kiezen ze hun beste albums, beste nummer, beste optreden én het aanstormend talent voor 2015. Vandaag is redacteur (en Sweet Whites-toetsenist) Bas Visscher aan de beurt om haar muzikale hoogtepunten van 2014 te delen.

Album van het jaar #1: Torn Hawk - Through Force of Will

Creativiteit en chaos. Geloopte gitaren, new wave-drums en opgefokte videoclips. Waar veel andere lo-fi artiesten de plank volledig misslaan ontpopt Torn Hawk - beter bekend als Luke Wyatt - zich tot kunstenaar.

Album van het jaar #2: Jungle - Jungle

De verrassing van 2014. Zette voet aan wal in Nederland na een steengoed optreden op London Calling, Paradiso. Disco, soul, een genot om naar te luisteren. Retestrak en supergoede vocalen. Dit is de plaat die je de volgende zomer ook weer op repeat hebt.

Album van het jaar #3: Leonard Cohen - Popular Problems

Intussen tachtig jaar en nog steeds actief. Geweldig album die mijns inziens nóg maar eens bewijst dat Cohen meer dichter dan songwriter is. Wederkerende thema's als liefde, religie en politiek zijn na een muzikale loopbaan van meer dan vijftig jaar nog steeds geen cliché.

Song van het jaar: Belle & Sebastiaan - The Party Line

Een nummer dat je niet direct van deze groep verwacht, maar de song zit goed in elkaar en is bovendien super dansbaar. Zanger Stuart Murdoch regisseerde trouwens een geweldige film (God Help the Girl), die ook dit jaar in première ging en zeker het kijken waard is.

Concert van het jaar: Johnny Marr, Tolhuistuin (Amsterdam)

Geweldige show ter promotie van het overigens supergoede album Playland, waar de knallende single Easy Money vanaf komt. Ik moest zelfs een traantje plengen bij Marrs uitvoering van de Smiths-klassieker There Is A Light That Never Goes Out.

Aanstormend Flevolands talent 2015: Ik kan niet kiezen

Het is moeilijk om hier niet subjectief te zijn. Ik ga ons eigen bandje hier natuurlijk niet ophemelen en als ik er één moet kiezen, dan doe ik anderen tekort. De kwaliteit van de bands die in de finale van Flavourland stonden was hoog. Ik vind het absoluut niet ondenkbaar dat uit die creatieve poel iets groots zal verrijzen.