Voormalige bakvissen met een scherp randje, die nu grofweg tussen de twintig en de dertig zijn, kennen Elbert Rakhorst waarschijnlijk nog van zijn vroegere optredens. Elbert, een echte Flevolander van  bouwjaar 1983, begon zijn muzikale carrière bij de band Novocaine. Harde polderrock van een paar heren die de harten van vele jongedames sneller lieten kloppen. Na wat strubbelingen en wisseling van bandleden hield het verhaal in 2005 echt op voor Novocaine. De nieuwe formatie ging fris en fruitig verder als Right Next Door wat sindsdien aardig aan de weg timmert.
De coole, bijna onvermurwbare, Elbert op het podium staat niet zo gek ver af van de adviseur bij de Rabobank die hij in het dagelijks leven is. Hij is duidelijk, recht door zee en blijkbaar erg doelgericht. Na vanaf zijn 10e op hoog niveau te hebben gevolleybald begon zijn leven rond het 20e levensjaar een andere wending te nemen. Elbert begon met zijn eerste baan en zijn eerste band Novocaine waardoor volleybal er niet meer in zat. Interesse voor gitaar spelen werd rond zijn 17e gewekt en na een kortstondige carrière als gitarist bij Novocaine durfde hij een nieuwe stap te wagen en werd hij bij Right Next Door gitarist en lead-zanger. Ook nu neemt zijn leven weer een nieuwe wending; met de band gaat het goed en Elbert is druk bezig zijn leven uit te bouwen met een nieuwe liefde. Hoog tijd om deze koele kikker goed aan de tand te voelen: Wie is Elbert Rakhorst?

Wat is jouw favoriete plek in Flevoland?
Oefenruimte bij Smit Sound Service. Ik kom daar een keer in de week om de mooiste hobby van de wereld uit te oefenen.

Welke kroeg noem jij je stamkroeg?
Niet zo’n grote stapper meer. De tijd van met -10 met een open jas op de fiets, omdat je zweet als een rund door een mix van Goldstrike, Sambuca, whisky, bier en Rivella light, is helaas een beetje over. Maar, als ik uitga is het meestal in De Meester. Met mensen van mijn werk heb ik ook nog wel eens geregeld een (zeer uitgebreide) borrel in Le Baron.

Wat is op muzikaal gebied momenteel dé Flevolandse parel?
Evant Garden (deel Flevolands). Erg indrukwekkend wat voor muziek die heren maken. Heel bombastisch en melodieus.

Wie of wat wordt enorm onderschat in de Flevolandse muziekscene?
Geen idee, zou ik zo niet weten.

Welke band/artiest moet voor eeuwig zwijgen?
Laten we beginnen met iedereen die niet echt live zingt. Je belazert je publiek en neemt ze niet serieus, is niet echt netjes vindt ik. Verder mogen ‘artiesten’ zoals Joe Cocker die nooit een eigen lied schrijven kappen met pop/rockster te spelen. En ‘The final countdown’ van Europe moeten we misschien ook maar nooit meer draaien. Verder moet iedereen lekker zijn ding doen met muziek zoals hij/zij dat zelf wilt. Creativiteit hoort in ieder ander geval altijd gewaardeerd te worden

Wat is voor jou een bron van inspiratie?
Alle vormen van muziek. Hoeft niet eens rock/metal te zijn. Maar van veel muziek luisteren krijg ik zin om muziek te maken.

Heb je een motto of quote die jou ten voeten uit weergeeft?
Niet zeiken! Ik vind alles goed en prima, als mensen maar niet gaan zeiken. Met name over kleine onzinnige dingen. Je kan je beter niet zoveel druk maken dan hou je energie over voor leuke dingen.

Wat doe je in het dagelijkse leven?
Ik werk als adviseur bij de Rabobank. Nou niet echt bepaald de rokenroldjop die past in het beeld van een rockband. Maar voor de mensen in de bank was het een soort vage openbaring om mij live te zien spelen. Net zoals het voor de mensen uit mijn band apart was mij in pak te zien.

Wat voeg jij toe aan de Flevolandse muziekscene?
Mijn band voegt een mooie middenweg toe aan de scene. Vaak is de muziek of heel hard of wat rustiger. Ik denk dat Right Next Door er mooi tussenin zit. Wel af en toe wat gitaar-riffs met een metal-knipoog en een wat punkachtige zang maar nog altijd melodieus.

Iedereen koestert wel muziek die, gezien de rest van de voorkeur, beschamend of dubieus is. Wat is jouw muzikale afwijking?
Ik heb ooit een cd van de Cardigans gekocht. Op Rock Werchter speelden ze het nummer ‘My Favorite Game’. Toen leek het me wel een vet nummer. Ik had alleen even moeten bedenken dat ik op dat moment 15 bier op had en dat in die fase zelfs een zingende zaag nog melodieus zou klinken. In mijn enthousiasme heb ik de cd gekocht toen ik thuis kwam. Die 15 euro’s krijg ik nooit van mijn leven meer terug….. En het enthousiasme bij ‘My Favorite Game’ ook niet. Helaas pindakaas.

En, hoe is het verder?
Prima.

Wat wil je verder nog kwijt?
Binnenkort brengt Right Next Door zijn eerste cd(tje) uit. Hou Facebook in de gaten. Er zal ook een releaseparty komen ter ere van deze cd.