De avond is in een kwalitatief opwaartse lijn geprogrammeerd waardoor het publiek langzaam wordt klaargestoomd voor een prettig hoogtepunt.
Undershadow opent de avond. Het is duidelijk dat een aantal extra uurtjes in de repetitieruimte geen overbodige luxe zou zijn. De vijf-koppige band laat zien dat, mede door hun strakheid, er zeker wel potentie in de band schuilt.
Undershadow wordt gevolgd door overwegend rock-minded bands zoals Epic Minds, dat zichzelf als ontoegankelijk bestempeld en dit eigenlijk ook is, punkformatie Lucky Dices die stevig rondspringt en met de aanstekelijke energie van de band de matige zang van de frontman weet op te vangen en Chairman die prettig zweverig vermaakt, maar uiteindelijk blijft hangen in ééntonigheid.
Als een bulderende lawine vanuit de hel komt Amongst the Unbroken. Deze vuige hardcore-band komt op momenten zó duister door de speakers dat menig nekhaar rechtop gaat staan. Kwalitatief sterk, in performance en show, waar volgens de jury "muzikaal nog wel enige winst te behalen valt".
Een totaal andere wending in de optredens geeft het hiphop-duo Doominoo & G-Mez. Met verstaanbare en vernuftige Nederhop wordt het publiek getrakteerd op doodnormale rijmende jongens en pakkende beats.
Bij het opbouwen van de begeleiding van Samora gebeurt er iets verrassends. Tijdens het installeren worden enkel toetsen en een basgitaar geplaatst en wordt niet naar het drumstel omgekeken. De drumpartijen worden verzorgt door een heuse beatboxer die dit duidelijk niet voor de eerste keer doet. Bij de eerste klanken van deze verse groep wordt duidelijk dat hier iets moois gaat gebeuren. Met een mix van soul, reggae, dubstep. 2Step en hiphop weet de goedlachse Samora zelfs het rock-georiënteerde publiek te verbijsteren. De show knalt van het podium en de roep om een encore wordt terecht beantwoord. De zangeres komt na afloop van het optreden hoogstpersoonlijk de bandjes van de polsen praten wat haar uiteindelijk ook de publieksprijs oplevert.
Een zeer moeilijke opgave voor de resterende bands om dit optreden te evenaren of zelfs te overtreffen. De missie van New Blues om te laten zien dat blues niet alleen werd gemaakt door dikke, rokerige ouwe zakken slaagt maar deels. Mede omdat ze laten zien dat ook de jongere generatie behoorlijke blues kan neerzetten, maar uiteindelijk alleen overeind blijft op feesten en partijen en toch echt voor de 55-plussers. Right Next Door rockt aanstekelijk door slimme en vooral degelijke rock met hier een daar een knipoog naar Queens of the Stone Ages en dat bij vlagen zelfs doet denken aan The Peppers in de jonge jaren.
Eindstand: Samora gaat er terecht vandoor met zowel de jury als de publieksprijs, waardoor een verdiende tweede Amongst the Unbroken ook doorgaat naar de finale van Flavourland, die op negen december plaatsvind in de Lelystadse Underground.