Bart Rouw is in de weekends hoofdredacteur van 3voor12/Flevoland, maar in het dagelijks leven doet hij andere dingen: hij studeert aan de pabo om leraar te kunnen worden in het basisonderwijs. Uiteraard volgt hij een minor muziekonderwijs, omdat hij ook de kinderen graag warm krijgt voor de betere deuntjes. Verder heeft hij een diploma houtbewerking, maar zijn meubelmakersoutfit hangt al tijden in de kast. Veel kleine uurtjes maakt de fervente gamer Bart vuig aan MMO’s, RPG’s en Warhammer. Als hij deze tijd alleen doorbrengt leest hij Fantasy, comics of kijkt hij films. Batman en Wolverine zijn enkele helden uit zijn rijtje.
Hoewel Bart is geboren in Almere-Stad, is hij als Havenaar opgegroeid om uiteindelijk met zijn teerbeminde vriendin samen te gaan wonen in Buiten. Deze man kent in ieder geval zijn stad, kortom. Op zijn tiende stuiterde hij door de lomschool, aangedreven op pure ADHD. Hij ontwikkelde een voorliefde voor metal (met name Metallica) op deze jonge leeftijd. Op zijn twintigste runde hij met vijf andere jongens een meubelspuiterij. Wel speelde hij in het bandje Invain, dat nooit echt wat werd.
Als hoofdredacteur van het regionale muziekplatorm is Bart zelf ook niet vies van muziek. Op zijn twaalfde heeft hij een jaar gitaarles gehad, maar uiteindelijk is hij gaan drummen. Dat was pure noodzaak (er was geen drummer voor de band), maar bleek een gouden greep: een perfecte oplossing voor zijn ADHD. Inspiratie? Scott Pilips, de drummer van Alter Bridge. Wederom een held uit het lijstje van Bart. Verdere bekendheid als drummer verwierf Bart onder andere in Tribal Spirits, Sammy Jankis, Abbey Chase en AVG-winnaar(s) Vaud In De Oorlog en Een Kikker.
Dat Bart niet stil zit, blijkt ook uit zijn lievelingsproject ‘Almere Gaat Vreemd’, wat elk jaar weer ontaart in een bonte avond voor de Almeerse-annex-Flevolandse muziekscene. Hoog tijd voor ons dozijn vragen: wie is Bart Rouw?

Wat is jouw favoriete plek in Flevoland?
“Mijn bed. Daar heb ik mijn baas dikwijls verteld wat ik van hem denk, ik haal er al mijn toetsen, complete wereldmachten zijn er gezwicht voor mij en mijn vliegende berencavalerie en ik kan er ook wel prettig slapen. Wat heel wat is, voor een druk jongetje als ik.”

Welke kroeg noem jij je stamkroeg?
“Nu moet ik toegeven dat mijn uitgaansjaren allang en breed voorbij zijn. Been there, done that en thuis met een krat bier is minstens de helft goedkoper. Toch, als ik moet kiezen, ga ik voor het voor de hand liggende Le Cameleon. Echter, als ik er nu kom, ben ik zo weer weg, want het wordt me daar veel te druk.”

Wat is op muzikaal gebied momenteel dé Flevolandse parel?
“Freecoolinsky. In den beginne vond ik ze wat tam, maar met hun nieuwe formule hebben ze in mijn ogen iets heel goeds in handen.”

Wie of wat wordt enorm onderschat in de Flevolandse muziekscene?
“Daar ik, gezien mij functie, er redelijk bovenop zit, kan ik met het beantwoorden van alleen deze vraag de lengte van dit stuk verviervoudigen. Laat ik dat dus maar niet doen, en mijn grootste frustratie eruit pikken.
Ik vind dat de acts zichzelf erg onderschatten. We hebben aardig wat bands die het regionaal, of zelfs nationaal, best kunnen waarmaken. Maar omdat men zelf niet in de gaten heeft wat de potentie van een band is, of hoe je er mee aan de slag kan, verzandt de zaak al snel. En dan nog te zwijgen over de Nederlandse, misplaatste bescheidenheid waar bands me kampen.”
 
Welke band/artiest moet voor eeuwig zwijgen?
“Weer een essay in spe. Maar, van mij mogen alle “muzikanten” die met een computer in een tochtige, op zolder- of kelderhoogte gelegen rukbunker bliepjes achter elkaar zetten en dat proberen te slijten als muziek vandaag nog.... stoppen. Laten we het vriendelijk houden.”

Wat is voor jou een bron van inspiratie?
“Nou, in elk geval niet het invullen van een vragenlijst. Staren naar een tekstverwerker verwekt in mij geen muze. Ik denk dat de goedheid die schuilt in kleine dingen mijn inspiratie is. Iemand die een bus tegenhoudt voor een ander; iemand die een ander helpt met het sjouwen van die zware tassen; iemand die uit zijn weg gaat om de kwaliteit van leven voor een ander te vergroten: dat is voor mij de reden om ´s ochtends uit bed te komen.”

Heb je een motto of quote die jou ten voeten uit weergeeft?
“Ik word door velen beticht te stikken van de one-liners, maar zoals dat vaker gaat als ik moet presteren, komt er nu alleen maar stof uit. Ik denk dat een “Niet zo zeiken, gewoon doorwerken!” de lading echter wel dekt.”

Wat doe je in het dagelijkse leven?
“Zo Min Mogelijk. Met hoofdletters is dat de mantra die mij al jaren op de been houdt. Concreter studeer ik voor leerkracht basisonderwijs aan de Pabo Almere. Verder ben ik de hoofdredacteur van deze site, daar gaan ook aardig wat uurtjes in zitten. Ik werk twee dagen in de week in de meubelmakerij van mijn familie en om het af te maken drum ik in het bandje Sammy Jankis.”

Wat voeg jij toe aan de Flevolandse muziekscene?
Nieuws, recensies, een kritische noot en slechte humor. Oh, en natuurlijk turbobeats! Wat ik zeker noemenswaardig vind, is dat ik het vetste evenement van het jaar toevoeg: Almere gaat Vreemd. Dit heb ik een jaar of vier geleden gejat uit een dorp in de buurt van Leiden en die hadden het weer vanuit Brabant, ergens. Hoe dan ook,  ik organiseer het ieder jaar als afsluiter van het indoorseizoen, samen met De Meester.
 
Iedereen koestert wel muziek die, gezien de rest van de voorkeur, beschamend of dubieus is. Wat is jouw muzikale afwijking?
“Ik hou van country. Ik vind Garth Brooks geweldig en kan ook prima naar een George Strait of een Alan Jackson luisteren.”

En, hoe is het verder?
“Volkomen kut. Maar dat geeft niet, het kan nu alleen maar beter gaan.”

Wat wil je verder nog kwijt?
“Een kilo of vijftien.Verder wil ik van de gelegenheid gebruik maken om aan te geven dat de 3v12/F redactie altijd opzoek is naar nieuwe fanatiekelingen. Dus lijkt het schrijven van een recensie, een foto schieten of achter de schermen werken aan een site als deze jou iets, neem dan even contact op via 3voor12flevoland@live.nl. Oh, en houd Sammy Jankis in de gaten!”