Hoewel Gestrand in 2005 begon als een lekker strandfeestje met wat vrienden, wordt het festival met elke editie een stapje professioneler. Dit jaar hadden initiators Remon Popelier, Manon Hartel en een aantal BG-22-24-medewerkers, onder leiding van Eric Fakkeldij, het groots aangepakt: bijvoorbeeld met een vergunning van Staatsbosbeheer. Gelukkig gaf ook het weer een duwtje in de rug, want zonder loeihete zon is een strandfeest niet compleet.

Ook belangrijk: het publiek wist het festival goed te vinden. Bij de officiële opening telde het publiek veel gezinnen en kinderen, maar naarmate het festival vorderde veranderde de samenstelling van het publiek zonder dat het rustiger werd. Integendeel. Vermoedelijk zijn er behoorlijk wat sms’jes tegenaan gegooid, want allerlei spontane bezoekers kwamen polshoogte nemen. Enkelen waren daardoor aangewezen op het door hun vrienden meegebrachte bier, want bezoekers moesten alles zelf meenemen. Vooral jonge mensen waren hiervan totaal overrompeld – alsof een festival niet zonder beveiliging, dranghekken en geldklopperij kan. De gemoedelijke saamhorigheid van publiek en organisatie, het vermoedelijke geheim van dit feest, was voor sommigen een openbaring. Een heerlijke sfeer hing er sowieso.

Maar ook de line-up was leuk. Met acts van eigen bodem (o.a. de Softies, Sista, Iflow en Buitenstaander) en van elders was het een prettig en divers festival. Met muziek, toneel, deejays en een randprogrammering was het de hele dag door goed toeven. Wel jammer dat de Softies over hun eigen apparatuur moesten spelen, want daardoor waren hun prettige liedjes  alleen dichtbij goed hoorbaar.

Dat in de programmering de deejays voor het einde waren bewaard, was een goede zet. Na een middagje zon, wat drankjes en een barbecue (er stond een barbecue, maar de bezoekers moesten zelf hun vlees meenemen) was men wel klaar voor het betere danswerk. De platenkeuze van Amsterdammer (“Al ben ik opgegroeid in Purmerend”) Broky B viel wat dat betreft in goede aard. Voor het podium raakte het voller en voller. Maar zeker bij de laatste act, deejays Giep en Masuede, ging het publiek massaal uit zijn dak. De moddervette dubstep die ronkend uit de speakers rolde, bood voldoende gelegenheid om lekker te hotseklotsen. Mensen die daar geen behoefte aan hadden vertoefden rustig bij een daarvoor bestemd vuurtje.

Kortom, met Gestrand is het heerlijke buitenseizoen begonnen. Als alle festivals  komende zomer zo´n sfeer weten neer te zetten, zou de economische crisis zomaar eens een paradijs kunnen zijn. Maar misschien is het realistischer om vast uit te kijken naar de editie van 2010!