Jazz is niet altijd toegankelijk voor de meeste mensen, het doet gelijk denken aan zenuwachtige drumpartijen of ellenlange trompetsolo’s. Dat dit ook anders kan bleek afgelopen zondagmiddag in de Underground, waar op het podium zeer toegankelijke jazz door zangeres Deborah J Carter en het Willem Hellbreker kwartet gemaakt werd.

Zo’n jazzmiddag kan de perfecte uitkomst bieden als je van de welbekende zondagsdip af wilt komen. De omgebouwde Underground voelde als een heuse jazzclub aan. De zaal stond vol met stoelen en tafeltjes. Schalen met snacks passeerden je constant en in de pauze was het dj SoDimitri die de jazzplaten aan elkaar smolt. Het publiek kwam maar voor één ding: een lading jazz tot zich nemen.

De Lelystadse zangeres Valentina verzorgde het voorprogramma. Ze brak met haar mooie liedjes direct het ijs voor de hoofdact. De van origine Amerikaanse zangeres begon haar nummers met een vrolijke, blije noot, het begeleidende kwartet speelde opzwepend. Tussen de nummers door sprak ze met het publiek in gebrekkig en zoekend Nederlands. Het leverde het een paar mooie spraakverwarringen op, ‘het volgende nummer gaat over zuren’; ze bedoelde eigenlijk te zeggen dat het volgende lied over zeuren ging. Waar ze vervolgens vrolijk op doorging: ‘zeuren klinkt net als een foute Russische band, de zeurders’.

De zoete, zwoele klanken dansten sierlijk het podium af, zo het oor in. Het gaf een rustig gevoel, langzaam voelde je de zware last uit je hoofd wegebben. Om van een kater af te komen was deze middag uitermate geschikt voor. Af en toe was de jazz iets te oubollig, er miste het wat, toch was het over het algemeen enerverend . In verband met het Sea Bottom Jazz Festival is er pas over twee maanden weer een editie van Underground Jazz.