Even na binnenkomst in de keet wordt ik gewaarschuwd door een medewerker van Nirwana: “laat je niet overweldigen door de stem, wees een beetje mild in je recensie.” Ook roept zanger Ruben dat gitarist Wilco de complete setlist in drie weken heeft moeten leren. Met deze informatie vraag ik me af hoe het optreden gaat worden...

Het begin van het optreden gaat nog redelijk stug. Iedereen moet echt even warmspelen, wat het publiek ook op lijkt te vallen. Tussen neus en lippen wordt er gemompeld dat de zang van Ruben niet al te goed is. Inderdaad, zowel de Engelse uitspraak als de zang is gewoonweg niet zuiver. Pas bij de laatste nummers begint het enigszins te verbeteren, maar helaas is dit net te laat.

Het bespelen van de instrumenten is echter wel zeer sterk. Goed was de cover ‘Going Nowhere’, maar het dak gaat er af als het verzoekje van een Metallicanummer naar de artiesten wordt gegooid. ‘Seek & Destroy’ ragt de ruimte in en zowel publiek als band gaan los. De drumpartijen van Sander zijn sterk, net zoals de baslijnen van Wouter. Ook de solo’s die in het nummer voorbij komen worden sterk door Wouter opgepakt en ook Wilco is helemaal in zijn element.

Na een setlist van uiteindelijk zestien nummers, inclusief een heerlijke cover van Metallica’s ‘Sanitarium’ en ‘Ace of Spades’ van Motörhead, is het toch echt tijd om plaats te maken voor Intoxicated. De band met vijf bandleden laat Dronten weten wat punkmuziek is. Van Misfits tot Pennywise en zelfs the Ramones. De grote namen komen dus voorbij.

Ook speelt de band enkele eigen nummers van hun album ‘Het Schaap uit de boom’. Er wordt punk gespeeld zoals punk gespeeld hoort te worden: snel, ruig en hard. De drums van Peter draaien overuren, terwijl de basgitaar van rockchick Silvie rap en denderend knalt.

Wat een avond, wat een lol. Eindelijk weer eens een bandavond waarbij twee goede bands het publiek helemaal gek maken...positief dan.