Afgelopen zaterdag stond in het teken van Guns N’ Roses en Bon Jovi. Omdat er maar een enkeling was die er verstandig aan dacht te doen vroeg te komen leek het een trieste avond te worden. Gelukkig voor de bandleden druppelden er het daaropvolgende anderhalf uur nog wat mensen binnen waardoor er toch van een publiek gesproken mocht worden.
Gunz N’ Rozes (deze coverband spelt de naam inderdaad net even anders) mocht beginnen. Volgens de website van deze rockband “leeft het gevoel van Guns N’ Roses voort”. Zou ik het gaan meemaken?
Het publiek reageert enthousiast op de verschijningen die daar op het podium staan, want verschijningen zijn het. Kijkend naar zijn wielrenbroekje vraag ik me af of de zanger zo op de fiets stapt of zijn mond open trekt. Dit laatste was het geval.
Na wat navraag- en observatiemomenten lijken de meningen verdeeld te zijn – over de kwaliteit van de muziek, niet over het wielrenbroekje (dat hij overigens later in het optreden verving door een rood kledingstuk waarin mensen doedelzak spelen, ook wel kilt genoemd).
Even terug naar de muziek. Desgevraagd omschreef een toeschouwer het optreden in één woord: “Kut!”
Duidelijke taal. De stem was te schel om er een uur lang naar te luisteren en het viel instrumentaal wat tegen. Om terug te komen op de vraag of ik het voortleven van Guns N’ Roses voelde? Nee, dat gevoel was ver te zoeken. Toch stond menig mens swingend bij het podium.
Een paar drankjes later was het tijd voor Bad Medicine.
De muzikanten waren voor een groot deel gehuld in leer en de meerderheid droeg een zonnebril. Maar vooral opvallend was de alles-of-niets-insteek van Bad Medicine: er werden meteen twee hits tegenaan gegooid. Daardoor zat de sfeer er direct goed in. De vraag die dan omhoog borrelt is deze: blijft het enthousiasme ook zo hoog bij de rest van het repertoire?
In dit geval bleek dat wel zo, want het publiek klapte en zwaaide lekker mee. Vooral bij It’s My Life. Het beetje publiek dat op kwam dagen vond het leuk genoeg om langzaam naar voren te schuiven. Of er zaten inmiddels genoeg drankjes in. In ieder geval hielden ze dat de rest van het optreden vol. Daarmee leek de vraag of Bad Medicine door de keuring van het publiek heen kwam, redelijk positief beantwoord. Al klonken er ook veel kritische noten.
Terwijl er afgebouwd werd en de mensen langzaamaan richting garderobe gingen, werd het duidelijk: de tweede alternative 80’s/90’s party was een feit. Liefhebbers van dit genre kunnen op 5 mei aanstaande hun lol op bij The Hot Stewards op het podium van 3voor12/Flevoland.