De Heavy Metal Maniacs organiseren metalfeesten zoals het ooit bedoeld was. Dit was de eerste editie in een reeks van drie. Met een lange rij voor De Meester beloofde dit wel een tof feestje te worden voor Almere Metalstad.

Bij binnenkomst werd je persoonlijk verwelkomd door een van de Maniacs. Een praatje aan de bar met een biertje erbij zorgden nu al voor een lekker sfeertje terwijl de zaal gestaag voller en voller werd.

Aan D.A.Z.O.R., een Almeers metalbandje, was de eer om het metalfeest te openen. De sfeer zat er bij de fans al snel in, er ontstond een pit en een deel van het publiek zong lekker mee. De rest van de zaal was moeizaam op gang te krijgen.
“We blijven net zo lang doorgaan tot iedereen meedoet!” aldus de zanger. En inderdaad wisten ze het publiek een beetje warm te draaien. Terwijl de teksten niet erg verstaanbaar waren en er erg rommelig gespeeld werd. Het zou geen kwaad kunnen als deze band het oefenhok weer in duikt.

Maar het publiek was warm, en daar profiteerde Jinx dan ook flink van. Deze Amsterdammers hadden meteen de aandacht met hun openingsnummer Hail To Jinx, dat niet alleen heel vet klonk maar ook retestrak gespeeld werd. De zaal voelde ‘m ook en ging los op Pedal To The Metal en Rock ’N Roll. En rock-‘n-roll was het zeker! De nummers gaan als een trein, één lange beweging van geluid. Erg vet, maar een hele set werd een tikkeltje eentonig.

Als derde speelde Chainsaw. De zanger opende door met een kettingzaag door de zaal te rennen. Een flauwe grap misschien, maar het werkte wel. Chainsaw beukte hard, net zo hard als de grote pit vooraan podium. De frontman, gekleed in pastoorskleding, vroeg alle Heavy Metal Maniacs het podium op. Met z’n allen schreeuwden ze mee op nummers die klinken als Judas Priest, maar dan harder. Bij Butcher zaagde de frontman een nepvarken in tweeën, waarbij het bloed alle kanten op spoot. Vrolijk zong de bebloede pastoor verder, maar het inmiddels bebloede publiek droop langzaam af. Hier en daar onder voorzichtig gemopper over het tempo.

“Jullie zijn gewoon watjes, kunnen jullie vier bandjes niet aan?”
Met deze woorden werd Methusalem aangekondigd door de oppermaniac. En met dit optreden lag het tempo eindelijk hoger, al kon het de avond niet meer redden. Zelfs een aantal Heavy Metal Maniacs waren nergens meer te bekennen, waarop de frontman zich afvroeg of het bedtijd was. De paar mensen die er nog waren kregen wel een vette hardrock showdown. Methusalem rockte met melodieuze metal die wat weg had van Iron Maiden. De drie echte fans vroegen om een toegift (“Nog en liedje!”) en kregen die, maar de energie van de rest van de zaal was helemaal op.

Muzikaal was het deze avond dik in orde voor de echte metalfan. Maar de programmering kan volgende keer beter. Bands speelden te lang om een hele avond vol te kunnen houden. Deze eerste editie had dus nog wat kinderziektes, maar als die verholpen zijn dan kan dit een heel vet feestje gaan worden voor metalminnend Almere.