Freesonica in De Klos

Fries (en een beetje Emmeloords) talent presenteert zich

Door: Gerrit Bakker ,

Voor iedere band die verder wil komen in het circuit lijkt Freesonica de ideale uitkomst. Ieder jaar worden er namelijk drie Friese bands geselecteerd die onder begeleiding van professionals kunnen gaan werken aan naamsbekendheid, professionaliteit en optreedmogelijkheden buiten de eigen regio. Dit jaar is de eer aan Jean Parlette (Leeuwarden), The Pioneers of Love (Leeuwarden) en de deels Emmeloordse band Daily Bread.

Fries (en een beetje Emmeloords) talent presenteert zich

Het project is veelbelovend. De bands krijgen namelijk coaching en begeleiding op het gebied van management, podiumpresentatie, promotie en communicatie, een tour met toursupport, cd-opnames en een cd-release. Dat het project succesvol is, tonen diverse bands aan die hieraan meegewerkt hebben. Neem bijvoorbeeld A Silent Express: na deelname aan Freesonica wonnen ze vorig jaar de publieksprijs bij de Grote Prijs van Nederland. De band Greyline deed vorig seizoen mee en staat nu eveneens in de finale van de Grote Prijs.

De verwachtingen zijn dan ook hoog gespannen bij het bezoek aan De Klos. Bij binnenkomst wordt iedereen blij verrast met een promo-CD met een aantal tracks van de deelnemende bands en mag er een graai in de grabbelton gedaan worden waarmee nog meer “goodies” gewonnen kunnen worden. In de zaal zelf staan mooie koffers met stickers, CD’s en t-shirts van de bands. De marketingmachine werkt dus volop!

De avond begint met Jean Parlette. Zelf omschrijven ze zich als een band die betoverende elektro-akoestische popmuziek maakt. De zang van Jos Blomsma wordt ondersteund door cello, rhodes (orgel), flamencogitaar en … sampels. In de eigen bio wordt dit omschreven als “subtiele electronica” en de liedjes van Jean Parlette zijn bij vlagen inderdaad betoverend. Jos beschikt over een hele warme stem en de andere bandleden zijn goede muzikanten. Uit de laptop komen verrassende beats en baslijnen die me soms aan Massive Attack doen denken. Het geheel is uitermate prachtig om te horen. Visueel creëren ze echter een soort anti-climax. Soms lijkt het net of de band er voor spek en bonen bij staat omdat hun inbreng vrijwel geheel overstemt wordt door de samples. Waarom wordt er geen drummer of percussionist gebruikt? Desnoods een DJ. Het zal echter wel een bewuste keuze zijn om het op deze manier te doen. In die zin hoor en zie ik de invloed van de Freesonica professionals niet terug. Uitstraling hebben ze echter wel; ze zijn een bijna klassiek ogend plaatje.

Zoveel anders is het bij The Pioneers of Love. Oogden ze eerder nog jong en onzeker, vanavond is dit anders. The Pioneers of Love maken hele melodieuze pop/rock met een stevig randje. Gitaargeweld wordt afgewisseld met synthesizergeluiden. De melodie staat echter centraal en dat maakt dat de Pioneers of Love een band zijn waar je makkelijk een tijdje naar kunt luisteren. De zanger toont qua mimiek gelijkenissen met Tom Smith van The Editors, de rest van de band weet donders goed waar de nummers over gaan en dat zorgt ervoor dat iedereen onderdeel is van het verhaal wat verteld wordt.  Muzikaal zorgen ze voor kippenvel en dit is ook duidelijk te merken aan het publiek dat van het optreden geniet. Mooie akkoordenwisselingen, herkenbare synthesizerloopjes en dit allemaal strak gebracht met veel passie.

De deels Emmeloordse band Daily Bread staat als afsluiter geprogrammeerd. Er is veelbelovend nieuws rondom deze band, aangezien ze in onderhandeling zijn met een van de grotere platenlabels van het land. Het begin van het optreden was helaas rommelig en het geluid was slecht. In tegenstelling tot bijvoorbeeld The Pioneers of Love zijn de melodieën en teksten niet het belangrijkste onderdeel bij Daily Bread. Deze band wordt gedragen door sterke baslijnen en bijzonder energieke drums. Alles dermate up-tempo dat het neigt naar dance. Sexy garage dance, zoals ze zelf stellen. En ja, bij dance is de beat ook altijd al het belangrijkst geweest en zo dus ook bij Daily Bread. Er wordt wel gezongen, maar er is geen woord verstaan en ook aan de mimiek is niet te zien waar het nummer over gaat.

Naar mate het optreden vordert merk je wat het doel is van deze band: geen boodschap overbrengen, maar een feestje bouwen! Het aanwezige publiek reageert enthousiast op de energie die langzaam maar zeker los komt. Kimberly (de zangeres) weet het publiek extra te kietelen door tijdens een van de nummers te midden van het publiek te zingen en uit haar dak te gaan. Uiteindelijk is de sfeer prima, maar het overdondert niet.

Het Freesonicatraject is nu ongeveer halverwege. Begin volgend jaar wordt het spetterend  afgesloten met optredens van de bands op Eurosonic. Er is nog tijd genoeg om te werken aan ‘zwakke punten’. Tot die tijd toeren deze drie bands samen door heel Nederland en doen ze een schat aan ervaring op.