De Haarlemse rapper Sluwe Voszz is sluw, niet alleen in zijn performance maar ook in zakelijk opzicht. De tweede MC die hij bij zich had is zijn gabber, de toermanager van The Beatnuts, van The Wu-tang Clan en van andere grote Amerikaanse namen. Dus zo boek je jezelf in voorprogramma’s. Maar de rapper heeft niet alleen zijn zaken goed op orde maar ook qua act zat het goed in elkaar. De beats klonken lekker rauw en maakten niet de indruk dat deze in Haarlem geproduceerd zijn maar in de New Yorkse wijk Harlem. Vooral de track Bakenessergracht roept dat gevoel sterk op. Ondanks een goed optreden kreeg Sluwe Voszz het publiek niet echt mee. Iedereen stond op de volgende act te wachten waardoor het dwerg en reuseffect werd bevestigd. Na een urenlange busreis vanuit Berlijn moesten The Beatnuts (Psycho Les en JuJu) hun naam gaan waarmaken in Almere. Zij waren aanvankelijk chagrijnig en vermoeid, gelukkig was hier niks meer van te merken tijdens het optreden. The Beatnuts bouwden een keihard feest in een overhitte zaal met harde beats en veel Hennessy-cognac die met het publiek gedeeld werd. Vooral dat laatste hield de rappers die avond op de been: “I’ll never go anywhere without my Hennesy!” Tekstueel zijn The Beatnuts misschien niet de meest sterke MC’s, zij staan vooral bekend om hun beats en de producties met vele bekende namen zoals Cypress Hill en Naughty by Nature. Maar The Nuts zijn geroutineerd in het vermaken van publiek en zij trakteerden de feestgangers op een cover van Bob Marley’s ‘Could you be loved’ waarbij de woorden van het refrein werden vervangen door ‘It’s the beatnuts, the beatnu-huts’ en uit volle borst werden meegezongen. De hoge temperatuur in de zaal zorgde voor wat oververhitte situaties waarbij een aantal mensen uit de zaal werden verwijderd. “Stop the violence, stop the violence” riepen Psycho Les en JuJu het publiek kalmerend toe. Waarna er tot na sluitingstijd werd doorgefeest met de New Yorkers. Ook nu waren de heren van Drumpatroon er in geslaagd om het helemaal vol te krijgen in De Meester. Tijdens hun intermezzo’s werden de hiphopplaten gedraaid die iedereen kent, wil kennen of helemaal niks meer mee te maken wil hebben – zoals Summertime van Will Smith. De DJ’s hebben duidelijk allemaal hun eigen stijl en inbreng, waardoor er voldoende variatie in muziekkeuze is en zelfs de ietwat foute platen goed tot hun recht komen.