Een heuse Jazzstad zou Lelystad moeten worden. Deze belofte brengt de organisatie van het Seabottom Jazzfestival elk jaar weer naar buiten. Eerlijk is eerlijk: met dit festival gaat het de goede kant op. Ook deze editie is zeer behoorlijk bezocht, door echte liefhebbers en enthousiastelingen. Men was er dan ook over te speken, want overal in het theater was jazz, soul of latin te horen. Van verveling was zeker geen sprake! Naast kleinere namen die her en der optraden in de Agora, stonden er ook headliners op de bühne. Karin Bloemen had op de vrijdag afgezegd wegens ziekte. Gelukkig was Boris zaterdag wel van de partij in de ‘Van Wijnenzaal’. Doorgaans een theaterzaal maar voor de gelegenheid omgebouwd tot een heuse popzaal, inclusief die sfeer. Het begin was wat sloom. Het ex-idool kwam moeilijk opgang, wat voor de drummer niet gold. Die wist bij het eerste nummer z'n basspedaal te breken. Maar na de eerste meters trok Boris bij en zette de zaal in vuur en vlam met rauwe funk en pure soul. Sinds Idols is Boris erg gegroeid, want hij bracht een indrukwekkende live-show. Het hoogtepunt daarvan was de Ray Charles-cover 'I've got a woman', een kippenvelmomentje voor menig bezoeker. Boris is een zanger met veel souplesse die ook de hoge noten er lekker uitknalt. ‘Iedereen heeft wel een stukje soul in zich, en dat ga ik er nu uit halen!’ riep Boris aan het einde van het optreden. Inderdaad ging de zaal los. Zijn nieuwe album zal over een maand of drie in de schappen liggen. De Moon Baker Band, onder leiding van Monique Bakker, bracht later op de avond een gevarieerde programma van jazz en soul. Helaas ontbrak het aan passie, het was eerder saai dan opwindend. Het publiek stond erbij en keek er naar. Moon Baker leek niet gedreven daar iets aan te veranderen, ze zong haar nummers en daarmee basta. Ook toen ze een tweede keer op het podium kwam bleef het passieloos. In het stijlvolle grand café Applaus, onderdeel van het Agora-theater, vond een ander leuk project plaats: Sax da Djee deelde muzieknoten uit. Met een combinatie van jazzy clubhouse en een saxofonist werd er een heerlijk chill sfeertje neergezet. De Saxofonist improviseerde volop, zelfs met andere kleine instrumenten. Een puike afwisseling in verhouding tot de rest van het programma. Kortom, het Seabottom Jazzfestival is een leuk, klein festival waar veel gebeurt. Teveel om allemaal te beschrijven. Overal klinkt jazz, is jazz, leeft jazz. Hoewel het festival toegankelijk is voor jazzliefhebbers, is het ook prima toeven voor leken. Want door een breed scala aan muziek is verveling onmogelijk. Het festival maakt van Lelystad even een mooie jazzstad, wat vaker en langer mag gebeuren…