De jongens en meiden van A Silent Express en The Freaks komen tegen negen uur de Kerkgracht op rijden en verbazen zich vervolgens over het piepkleine podiumpje van de BG-22-24. Het is inderdaad proppen geblazen wanneer A Silent Express dan om half elf pas aftrapt. Het publiek en de bands lijken te hebben gewacht tot na het EK voetbal die avond. De Groningers blazen hun stevige indierock het kamertje in. Snerpende gitaren en een veel te harde bas stellen de muren en de oortjes flink op de proef. Eigenlijk leent het betonhok zich slecht voor al te harde muziek. De nuance van de zanger gaat verloren in een brij van bastonen. Zonde, want A Silent Express won vorig jaar niet voor niets de publieksprijs van De Grote Prijs Van Nederland. De jongens zijn strak op elkaar ingespeeld en met hun hoekige Franz Ferdinandachtige riffs vastbesloten om de wereld te veroveren. Toch in de gaten houden dus. Het publiek blijft op veilige afstand van de boxen, zoekt haar heil bij het barretje waar voor de gelegenheid cocktail’s geschonken worden, of kruipt rond de barbecue in de achtertuin. Een prettig ‘arty farty’ kraakpandensfeertje. In de zaal hangt ondertussen de lucht van cannabis en spiritus. In het schaarse licht van een nooduitgangbordje zeilt een schaaltje hamburgers de BG door. En The Freaks kleden zich om voor hun act. De jongens en meid uit Deventer zetten gelijk dik in. Volle feestfunk met een malloterige zanger/schreeuwer die liever tussen het publiek staat dan op het benauwde podium. The freaks doen hun naam eer aan, verkleed in selfmade blauwe pakjes en frontman Jordy Filali met een clownesk bunnymutsje op. ‘Wordt er nog gemorrelworsteld?’ gilt hij tussen de nummers door. Het publiek deinst nog geschrokken terug, blijft de handen over elkaar houden. Jordy treitert, provoceert, gooit met water, sjanst met de meiden. Het lijken de Chili Peppers wel, toen ze nog Red Hot waren. Maar dan met het superfunky saxofoongeluid van Jorik van Enck. Uiteindelijk geeft het publiek zich over. Op het spekgladde beton, tussen de scherven van bierflesjes, breekt een volstrekt onverantwoorde mosh pit uit. Het zweet druipt dan al van de muren en tussen de bilspleten. De gasten zijn samen met The Freaks door het dolle heen. Buiten laait het vuur uit de barbecue op en wurmen mensen zich langs de bar voor een laatste cocktail. Bij de trap verkoopt Jordy hun singeltje. Een zakelijke blik op het gelaat, maar met het bunnymutsje nog op. Boeie was een waardige afsluiter van het seizoen voor de BG-22-24. Ze gaan twee maanden dicht en hebben alweer grote plannen voor daarna. Maar eerst moeten die drankflessen nog op. Het bleef nog lang onrustig aan de Kerkgracht.