Evenaar festival: toverballen en trotse ouders

Dit keer sparen de weergoden geplaagd festival

Tijs de Boer, ,

Het vorig jaar zo genadeloos weggeregende Evenaar festival krijgt dit weekend haar herkansing. Het festival is ook dit jaar weer georganiseerd voor en door mensen uit Almere-Buiten. Daarmee heeft het wel een hoog Multi culti knutsel kijk en doe gehalte. 3voor12/Flevoland trok de stoute regenjas aan en nam een kijkje!

Dit keer sparen de weergoden geplaagd festival

Dit verslag speelt zich af langs de randen van waar 3voor12 voor staat. Muziek is op dit festival eerder een excuus om de kinderen in beweging te krijgen. Dansmariekes op het podium: trotse ouders in het publiek. Het onweer dreigt nog boven het laatste winkelpubliek. Maar op het Globeplein podium brullen de twee volslanke Amsterdammers van 2 force alvast hun René Froger-repertoire. Ze lopen ontzettend uit, in verhouding tot het programmaboekje, maar de handjes die niet aan paraplu’s vast zitten krijgen ze mooi wel de lucht in. Na ruim een kwartier soundchecken is het geluid van Snake in the Mailbox nog steeds niet in orde. De zangmicrofoon staat uit en de lead-gitaar is niet te horen. Het publiek staat als versteend te kijken hoe de jongens zich hier doorheen slaan. Pas bij het derde nummer komt de band lekker op stoom met hun strak ingespeelde recht-toe-recht-aan-rock. De jongens zijn nog te jong voor in een motorhonk, maar hun geluid al te volwassen om nog tussen Djumbo en Gio te staan. Halverwege controleert Nick het nog even: ‘Horen jullie het daar?’ ‘ Ja!’ klinkt er één stem. ‘Da’s m’n moeder, onze trouwste groupie,’ grapt de zanger. In het tweede deel komt de set tot rust met nieuw materiaal. Een snerpende slidegitaar laat de zon doorbreken en het publiek ontwaken. Met de Nederlandstalige ‘Ar-en-Bie’-van-Cassetteband-act Gio en de dansmariekes van FDC verkleurt en verjongt het plein als een toverbal. Om met het aantreden van I.O.S. weer te verbleken. I.O.S. werd vorig jaar, net als het Evenaarfestival, volledig weg geregend. Slechts vijftig man stond toen te blauwbekken op het ‘festival zonder naam’, waar ook Van Dik Hout werd gedoucht. Dit jaar ziet het er allemaal beter uit voor voorheen Is Ook Schitterend: De zon laat zich hier en daar voorzichtig zien. Papa’s met kinderen op de nek neuriën instemmend met de hits mee. De band begon ooit als studentenband in de schaduw van Volumia, maar staat nu muzikaal gezien vooral in de schaduw van Bløf. Zo te horen borduren ze met hun laatste cd ‘Open’ vooral door op hun succesalbum ‘4’. Even komt het publiek in beweging wanneer ze voor kraker ‘Voltooid verleden tijd’ worden gevraagd naar voren te komen. Gaandeweg wordt het optreden wat vlak en voorspelbaar. Maar het geluid blijft prettig voor een vroege zaterdagavond in het winkelcentrum. Handen blijven in zakken of over elkaar. Papa’s genieten in stilte.