De kerstvakantie is begonnen. Het zal weer even een paar weekjes duren voordat de Almeerse feestgangers en muziekliefhebbers De Meester weer mogen betreden. Die tijd hebben ze dan ook wel nodig om bij te komen van afgelopen zaterdag. Het jaar werd namelijk afgesloten met een Alternative 80's & 90's party, waarbij de dj's geen probleem hadden om die voetjes van de vloer te krijgen.

En dat waren best veel voeten! In tegenstelling tot de zaterdag ervoor, waren ze niet meer op een handjevol handen te tellen. Het was druk. Gezellig. Bij de bar stonden hier en daar wat groepjes gezellig te keuvelen terwijl het (zeer uiteenlopende) volk op de dansvloer helemaal los ging op hits van Madonna, Rage Against the Machine en Michael Jackson – om wat dwarsstraten te noemen. Ondertussen werd alles klaargezet voor de live-act van de avond. Twijfelachtige blikken richting het podium, toen er trampoline werd klaargezet.
‘Wat gaat hier nou weer gebeuren?’ werd er kritisch gefluisterd.
Toen Firestarter van The Prodigy werd opgezet, gingen de remmen los. Net zo uitbundig werd er gereageerd, toen het nummer na tien seconden werd afgekapt. Afkeurend gejoel vanuit het publiek werd door de geluidsman beantwoord met een subtiele wijsvinger richting het podium en de boodschap werd al snel duidelijk. Het was tijd voor The Hot Stewards om de boel onveilig te maken.

Gewapend met belachelijk strakke spijkerbroeken en een sixpack mineraalwater, werd het eerste nummer ingezet: een  rock-‘n-rollvertaling van de 80's hit Edge of Heaven van Wham. De foute  coverstijl van het viertal viel goed in de smaak bij het publiek en vanaf de eerste minuut had men eigenlijk al besloten dat het een knallend feest zou worden.
Halverwege het optreden toverde de zanger zijn trampoline tevoorschijn. Zijn trukendoos was thuis blijven staan, maar zijn houten klaas-geklungel maakte het des te leuker om naar te kijken.
Een medewerkster van De Meester schrok toen zij plotseling het podium op werd geroepen.
‘Jij bent vanavond de juffrouw,’ vond de zanger.
‘Nee, zij is de Meester!’ grapte de gitarist terwijl hij naar haar t-shirt wees. ‘Terwijl wij het volgende nummer spelen moet jij iedereen in de zaal een hand geven. Als je klaar bent moet je hier weer terug komen. Één, twee, go!’
Logisch? Niet echt, maar daar werd het niet minder grappig van.

Na een uurtje spelen was het weer aan de dj's om beweging in de tent te houden. Inderdaad werd het al snel een stuk rustiger, maar de sfeer bleef er goed in zitten. Pas tegen drieën gingen de lichten uit, wat ruim twee uur later dan gebruikelijk is. Een trend die we graag in De Meester vanaf februari elke zaterdag zullen terug zien. Kortom, De Meester gaat voor de late uurtjes; bepaald geen slecht idee!
Maar minstens zo belangrijk is dat het vruchtbare jaar met een zeer geslaagde avond is afgesloten…