Ondanks het sympathieke gebaar om bijna de hele maand december geen entreeprijzen aan de bezoekers te rekenen bleef het afgelopen zaterdag pijnlijk rustig in De Meester. Ongezond, de eerste act van de avond, moest het dan ook doen met een kwartgevulde zaal. Of de andere driekwart er iets aan gemist zal hebben, valt te betwijfelen. Zeker geen slechte act, maar tussen de instrumenten voelt hiphop vaak misplaatst. De band die het voorprogramma eigenlijk zou verzorgen had op het laatste moment afgezegd, waardoor Ongezond (vriend van Marock&Roll) genoodzaakt was om op het laatste moment in te springen. Loyaliteit waar niets op aan te merken valt!

“Hey, dit klinkt wel lekker! Effe kijken!” werd er vanuit het rookhok(je) geroepen. Joey's Corner speelt hun eerste nummer voor een inmiddels halfvolle zaal.
Met een ietwat jazzy sound lijken zij in eerste instantie ook niet zo goed bij de hoofdact te passen, maar het tegendeel blijkt waar. Joey's Corner compenseerde de vorige act met interessante ritmische variaties, originele melodieën en twee goede achtergrondzangeressen!
De leadzangeres Joëlla - vandaar Joey’s Corner - weet goed hoe ze zichzelf op het podium moet neerzetten, maar heeft iets meer moeite met het vinden van de juiste tonen bij de muziek. Hier en daar klonk het niet even zuiver. Zoals elke andere band heeft deze ook wat puntjes op de i te zetten, maar verder was het erg leuk om naar te luisteren.

Verder dan halfvol kwam de Meester deze keer niet en dus moest Marock And Roll eraan geloven. Nou scheelt het een hoop dat deze heren (en dame) daar uitstekend mee om weten te gaan. Al snel kwamen de stuiterende hoofden en stampende in het publiek op volle gang en leek de teleurstellende opkomst alweer vergeten te zijn.
De rockdorstige vampieren in het publiek kregen even een korte inzakker toen de band besloot om een akoestisch nummer in te zetten. Het nummer paste niet helemaal in de sfeer van de band maar ook muzikaal was het niet bepaald uitdagend.
Verrassend was het nummer “Nobody loves me”, dat volledig door de achtergrondzangeres werd vertolkt. In eerdere recensies werd eerder al eens gezegd dat de rol van zangeres Lotte niet altijd even duidelijk was. Het ziet er naar uit dat hier een oplossing voor is bedacht. De “we want more”-kreten na afloop werden helaas niet beantwoord, maar daarvoor in de plaats heeft de winnaar van Flavourland wel weer een spetterend optreden neergezet. Vol verwachting is het wachten op digitaal materiaal!