Er zit een beetje Urk in ieder van ons

“Logisch dat zo'n band dan professioneler overkomt, dan die boeren uit Urk”

Door: Femke van den Akker, Foto's Floris Diemel ,

Achter een touringcar vol fans reed Wallnoize met opgeheven hoofd naar de Melkweg om de strijd met vijf andere bands aan te gaan. De titel: winnaar Grote Prijs 2008, categorie pop/rock. Gelukkig had Arie (gitaar) zijn zonnebril niet in Urk laten liggen en heeft Wallnoize de andere bands een ‘Urks poepje’ laten ruiken.

“Logisch dat zo'n band dan professioneler overkomt, dan die boeren uit Urk”

De Grote Prijs pop/rock 2008 vond afgelopen zaterdag plaats. Zes bands waren vanuit verschillende uithoeken gearriveerd, al dan niet met busladingen fans. Zo ook Wallnoize uit Urk. Ze hadden een touringcar vol fans meegenomen en niet meer dan dat. Vanuit Urkse bescheidenheid durfde ze het niet aan om met meer bussen vol fans uit te rukken. Dit omdat men vreesde dat de kaarten uitverkocht waren en de fans daardoor in de kou zouden komen te staan. In Urk vond namelijk geen voorverkoop plaats.
 
Zonde, want daardoor moeten de mannen toegeeflijk zijn in de te behalen publieksprijs. Zelfs al zou de band de halve zaal trakteren op een biertje, de publieksprijs lag niet binnen handbereik. Desalniettemin vloeide het bier rijkelijk onder de fans uit Urk. Ook bij de fans die niet uit Urk kwamen trouwens. Herman van Veen was daar een uitstekend voorbeeld van.  Hij bedoelde vast wat anders met de ‘druppel later’ van Alfred Jodokus Kwak.

Na de eerste twee bands was het de beurt aan Wallnoize. Arie (gitaar) zette zijn zonnebril pas op het podium op, wat enige verwarring onder de fans gaf. Daar het een groot geheim is waarom Arie altijd zijn zonnebril tijdens een optreden op heeft. De verklaring van Gerrit (bas) is minstens zo geheimzinnig: “Je moet Arie eens zonder zonnebril zien en horen spelen. Dan begrijp je het!”
Het optreden begon met twee nieuwe nummers, waardoor het leek alsof Jelle (zang en gitaar) wat met zijn stem ‘kneep’. “Jelle is niet iemand die een liedje zíngt”, verklaarde Gerrit daarover, “Hij vertelt een verhaal. Daar ziet gewoon een bepaalde intensiteit in”.

Het tweede nummer heeft voor de band een bepaalde lading waardoor het leek alsof Gerrit wat geïrriteerd was, maar dit bleek een houding te zijn. Het liefst speelt de band met een big smile, maar bij sommige nummers is dit niet verantwoord, aldus de band. Gelukkig sloot Wallnoize hun optreden af met de rust, de volle stem van Jelle en het fijne samenspel, dat wij van Wallnoize gewend zijn. Het publiek reageerde daar onmiddellijk op!

Over de sfeer backstage waren de heren te spreken. Al hadden zij, en andere bands, wel een donkerbruin vermoeden dat de band Two Way Radio zou winnen. En zo geschiede, mede door goede begeleiding en vele contacten. Toch heeft het voltallige publiek laten zien, door zo puik te reageren op Wallnoize, dat er een beetje Urk in ieder van ons zit.