Ach ja, het mythische backstage. Er hangt iets geheimzinnigs omheen. Iets ongrijpbaars. Als onderdeel van de mythe die 'sex, drugs & rock 'n roll' heet doemen direct beelden van bloedmooie groupies, liters champagne, laveloze bands en meer van dat soort beelden op. In de praktijk blijkt het alles mee te vallen. Tenminste, op Lowlands. De bezoekende artiesten die er optreden willen zelf óók graag een bandje bekijken en dus schuifelen Editors-frontman Tom Smith en bassist Russel Leetch vanuit de backstage zo het terrein op. Want voor hen is het juist dáár waar het gebeurt.En eerlijk is eerlijk, dáár gebeurt het ook. Lowlands moet je gewoon meemaken op het festivalterrein. Niet lang na de heren Editors glippen ook Tom Barman en Mauro Pawlowski van dEUS de massa in. Ze willen graag een stukje Tricky meepikken. Wij gaan echter de andere kant op. We hebben een interviewafspraak en willen na de pannenkoeken op vrijdag en de groene maaltijd op zaterdag en wederom een pannenkoek op zondagmorgen van de gelegenheid gebruik maken ook in de backstage te kijken wat er te halen valt. De afspraak is in het artiestenrestaurant backstage. Als dat geen toeval is… We lopen naar binnen en zien dat de afspraak er nog niet is. Wel twee vriendelijke medewerkers van De Laurier Kookbrigade die vragen wat ik wil nuttigen. "Eeehm, nog even niets!" Weer naar buiten en later alsnog terug. Dat blijkt lastiger. Nu staat er opeens security voor de deur en alle bandjes en pasjes die om de arm en nek zitten zijn niet toereikend. "Ja maar net…" sputteren we nog. Tevergeefs. De securitydame is onverbiddelijk. Terecht, natuurlijk. Even later kunnen we alsnog naar binnen onder begeleiding van de door ons te interviewen artiest. Wat opvalt zijn drie dingen. Allereerst dat het geserveerde voedsel bestaat uit heerlijke dagverse gerechten die boven alles gezond zijn. Ten tweede, de drank is ook vers en komt uit blikjes, heerlijk koel! En ten derde, iedereen eet wat de pot schaft en kijkt niet om van een artiest meer of minder. "Het maakt me helemaal niet uit wie er bij me komt eten", lacht Zoë Smit. Ze is directeur van De Laurier Kookbrigade en in die hoedanigheid al jaren verantwoordelijk voor backstage artist and crew catering op evenementen als TMF Awards, Friends For Warchild, evenementen in het GelreDome en dus ook Lowlands. "Het gaat er om dat mijn gasten, bekend of onbekend, een hoogwaardige maaltijd krijgen voorgeschoteld die lekker en voedzaam is. Werkend vanuit de voedingsleer, zijn we op locatie maaltijden gaan bereiden waarbij we altijd de nadruk hebben gelegd op het belang van goede voeding. Met een service die de gasten even los trekt uit de dagelijkse routine. In deze wereld wordt heel hard gewerkt en de maaltijd is voor veel medewerkers van een evenement de enige pauze die ze hebben. Daarin willen wij hen laten genieten. We serveren het voedsel niet alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Het is altijd iets bijzonders." Het team van zes chefkoks bereidt daarvoor afwisselende menu's, waarbij de versheid van de ingrediënten voorop staat. "We maken als we ergens aan de slag zijn een vast dagvers gerecht voor iedereen. Artiesten en medewerkers krijgen dus hetzelfde. Als we iets niet vers kunnen krijgen, zullen we het niet serveren. Alles overigens wel altijd in overleg met de productie. Als een bepaalde artiest een vrucht of groente op de rider heeft staan die niet in het seizoen is, ga ik ook altijd na waarom deze artiest dat perse wil eten en zal altijd proberen dat naar redelijkheid te manipuleren." Als De Laurier Kookbrigade de catering verzorgd, bouwt men de keuken zelf op, wordt alleen eigen apparatuur gebruikt en gewerkt met mensen die houden van het vak. "De keuken is dan ook ons domein. Op die manier kunnen we ook een hoge kwaliteit waarborgen. Waarbij we boven alles wel altijd meedenken in de productie en het voedsel daar op aanpassen. Hoe zit het schema in elkaar, wanneer moet het voedsel klaar zijn, staan we binnen of buiten. En ja, dan sta je als chefkok soms ook wel eens van vuilniszakken regenjassen maken voor iedereen. Dat hoort er óók bij. Wij onderscheiden ons door alom verzorgend te zijn." Alsof Smit het voelt, barst niet lang nadat we het restaurant verlaten de bui los die van het Lowlands 2008 terrein een grote modderpoel maakt. Het maakt niet uit. Dat hoort er bij. Vanaf de heuvels naast de Alpha tent is het modderglijden al begonnen. Hoe vaak je het ook hebt gezien, het blijft een leuk gezicht. Met goed gevulde maag gaan we de avond in. Het was een lekkere Lowlands.