Gandhis Revenge, naar eigen zeggen een kutband die er altijd een feest van maakt. Ze wonnen de Kan van Almere 2007 en staan mede daardoor op het grote podium op het bevrijdingsfestival in Almere. Volgens de heren lag het plan voor het bevrijdingsfestival al klaar voordat ze überhaupt de Kan van Almere hadden gewonnen: “Het was helemaal niet de bedoeling om te winnen. We deden eigenlijk meer mee met een gekke bek.” Toch wonnen de heren de Kan en dus staan ze op bevrijdingsfestival. Maar wat kunnen we eigenlijk van ze verwachten? Feest! Tenminste, dat is het eerste antwoord. Gelukkig willen de heren dat verder toelichten: “Het is raar om als punkband opeens zo in de belangstelling te staan. Op het bevrijdingsfestival willen we vooral knallen en het publiek versteld doen staan. Het is een soort experiment, we hopen dat de compositie leuk gaat uitpakken maar we hopen vooral op een ooh-reactie. Mensen zullen zien dat je iets heel leuks krijgt als je klassiek en punk gaat mengen. We willen alleen wel het Wolter Kroes publiek weg jagen!” Gandhis Revenge is niet vies van diepgang in hun teksten, dus dan ook de vraag of het optreden op bevrijdingsfestival nog iets te maken heeft met het vieren van de vrijheid of een diepere gedachte. “We kunnen nu heel diep gaan met het niet alles in hokjes plaatsen – vrije muziek, et cetera – maar het is meer hoe je het zelf ziet. In principe zit er geen bedachte, diepere optreden. Aan het festival zelf kleven natuurlijk genoeg heftige gebeurtenissen. We willen vieren dat we vrij zijn!” Wat vindt Gandhis Revenge van het bevrijdingsdagconcept op zich? “Ten eerste is het belachelijk dat het geen vrije dag meer is! Deze dag mag zeker niet vergeten worden, veel jeugd heeft niet door waar deze dag eigenlijk voor staat. Tegenwoordig wordt vrijheid teruggebracht, bijvoorbeeld door een verplichte ID.” Daar voegt een van de bandleden toe dat hij recentelijk zomaar werd gefouilleerd terwijl hij niks bijzonders deed of bij zich had. Toch werden zijn gegevens genoteerd. “Dat soort dingen gebeuren tegenwoordig vaker en we moeten niet vergeten hoe belangrijk vrijheid is! Daarom passen wij ook goed binnen het festival, wij zijn ook vrij in onze muziek en willen zeker aandacht schenken aan deze dag!” Er treden natuurlijk nog veel meer artiesten en bands op. Naar wie gaan de mannen zeker zelf kijken? “Niemand in het bijzonder. Wij vinden dat op het bevrijdingsfestival vooral de TMF- programmering staat. Het is allemaal uitgemolken en ze mogen best een keer met iets anders komen. Raymzter of Osdorp Posse ofzo. Natuurlijk blijven we wel hangen op het bevrijdingsfestival maar we vinden eigenlijk dat de subculturen worden vergeten. We missen de écht goede hiphop of rock. De organisatie moet eens naar beneden kijken de kleinere, minder bekende bands niet vergeten. Om daar een voorbeeld van te geven: Skatalites, ooit de begeleidingsband van Bob Marley, stond voor 5 mei nog open maar die werden dan weer niet gekozen.” Behalve de grote namen staan er natuurlijk ook nog een aantal Flevolandse bands op het bevrijdingsfestival. Wordt er genoeg aandacht besteedt aan de Flevolandse muziek op deze dag? “Nee, daar wordt zeker niet genoeg aandacht aan besteedt. Hoeveel Flevolandse bands staan er? Ja, wij staan er maar voor de rest niet zoveel. Dat is toch jammer.” Dit is dus het eerste bevrijdingsfestival van de heren. Willen ze nog vaker op dit soort festivals optreden en ook buiten Flevoland? “Ja, waarom niet? Optreden is altijd leuk! We willen nog wel eens in Roermond optreden, daar hebben ze altijd leuke lokale metalbandjes.” Kortom, de heren plaatsen hier en daar wat kritische noten, maar dragen hun steentje bij. Met een optreden waarbij veertien strijkers de punk begeleiden, wordt het vast en zeker een knallend feest!